[...] [...]
اســترابـو یا اســترابـون (به انگلیســی: Strabo؛ و بـه یونـانـی: Στράβων؛ زادۀ ٦٣/٦۴ پیـش از میـلاد – درگذشـتۀ حـدود ٢۴ میلادی)[۱]، از تاریخنگاران و جغرافیدانان یونانی بود که کتاب جغرافیای وی تنها اثر باقیمانده در زمان فرمانروایی آگوستوس (۲۷ قبل از میلاد - ۱۴ پس از میلاد) میباشد که به تمام اقوام و کشورهای شناخته شده توسط یونانیان و رومیان در آن هنگام پرداخته است.[٢]
[↑] زندگینامه
استرابو در سال ٦۴ و یا ٦٣ پیش از میلاد در شهر آماسیا واقع در پونتوس زاییده شد. منبع آگاهی از زندگی او محدود به مطالب پراگندهای است که اینجا و آنجا در سراسر کتاب "جغرافیا" به مناسبتی آورده شده است. آنچه راجع بهتبار و نیاکان و شغلها و نوشتههای استرابو دانسته شده، از همین منبع است. این منبع نخستین بار از "دوریلائوس" ملقب به "تکتیکوس" [= سپهدار] که نیای مادری او بوده است نام میبرد. دوریلائوس از دوستان و سرداران سپاه "میتراداتس یورکتس" بود.
اجداد استرابو یونانی بودند. اما خون آسیایی نیز در رگهای او جریان داشت. "اینیاتس" جد پدری استرابو به دلایل شخصی با میتراداتس میانه خوبی نداشت. افزون بر این میتراداتس "تیبیوس" عموزاده اینیاتس و پسر تیبیوس را کشته بود. اینیاتس به قصد گرفتن انتقام از میتراداتس پانزده دژ و پایگاه را به "لوکولوس" سردار رومی، که در مقابل این خدمت به رومیان هزارگونه وعده و عید به او داده بود، تسلیم کرد. اما در همین موقع "پمپی" به جای لوکولوس فرمانده نیروهای رومی شد. پمپی تمام کسانی را که لوکولوس را یاری داده بودند دشمنان شخص خود میدانست. دشمنی پمپی با اینیاتس محدود به ایجاد مزاحمت برای وی در آسیای صغیر نمیشد. حتی پس از پایان جنگ چون به روم بازگشت از اینکه سنای روم وعدههای داده شده به اینیاتس را تصویب کند جلوگیری کرد. وی استدلال میکرد که پاداشها و عطایا را او، پمپی، که فاتح واقعی جنگ بود، باید تقسیم کند. این گونه بود که جد استرابو از دریافت پاداش خیانت خود محروم ماند.
پس آشکار است که استرابو تباری مخلوط داشت و از پشت یونانیان صاحب آوازه و یا آسیاییهای بود که شاهان پنتوس را بهعنوان سردار و ساتراپ و روحانینما خدمت میکردند - اما زبان و تربیت او کاملاً یونانی بود و با اسلوب یونانی و به گونهای همهجانبه تعلیم و تربیت یونانی دیده بود. افزون بر این، آشکار است که خانوادۀ او توانگر و صاحب ملک و املاک بودند. استرابو بایستی ثروتی هنگفت به ارث برده باشد. زیرا، آن اندازه اندوخته داشت که عمری را به کسب دانش و پژوهش سر کند و سفرهای بیشمار بنماید.
[↑] آثار
[٣]
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[٢۱]
[٢٢]
[٢٣]
[٢۴]
[٢۵]
[٢٦]
[٢٧]
[٢٨]
[٢۹]
[٣٠]
[٣۱]
[٣٢]
[٣٣]
[٣۴]
[٣۵]
[٣٦]
[٣٧]
[٣٨]
[٣۹]
[۴٠]
[۴۱]
[۴٢]
[۴٣]
[۴۴]
[۴۵]
[۴٦]
[۴٧]
[۴٨]
[۴۹]
[↑] يادداشتها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی تهیه و گردآوری شده است.
[↑] پيوستها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پینوشتها
[۲]- بنونیست، امیل، دین ایرانی بر پایهٔ متنهای مهم یونانی، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۴
[۳]-
[۴]-
[۵]-
[۶]-
[٧]-
[۸]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱۲]-
[۱۳]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱۶]-
[۱٧]-
[۱۸]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[٢۱]-
[٢۲]-
[٢۳]-
[٢۴]-
[٢۵]-
[٢۶]-
[٢٧]-
[٢۸]-
[٢۹]-
[۳٠]-
[۳۱]-
[۳۲]-
[۳۳]-
[۳۴]-
[۳۵]-
[۳۶]-
[۳٧]-
[۳۸]-
[۳۹]-
[۴٠]-
[۴۱]-
[۴۲]-
[۴۳]-
[۴۴]-
[۴۵]-
[۴۶]-
[۴٧]-
[۴۸]-
[۴۹]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمهها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
□
□
[برگشت به بالا] [گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله]