[...] [...]
حزب وحدت اسلامی افغانستان (به انگلیسی: Islamic Unity Party of Afghanistan)، یکی از حزب‌های سیاسی قوم هزاره در افغانستان است که در سال ۱۳۶۸ از اتحاد ۸ حزب شیعه به‌وجود آمد. این هشت حزب قبلا در ایران ایجاد شده بودند. رهبر این حزب عبدالعلی مزاری بود که به‌دست طالبان کشته شد[۱].
[↑] تاریخچه
در دورۀ پیش از کودتای هفتم ثور ۱٣۵٧ خورشیدی، شیعیان افغانستان علی‌رغم خیزش‌های پراکنده و مقطعی، نتوانستند جنبش متشکل و سازماندهی‌شده و پایدار سیاسی را پدید آورند؛ اما در دورۀ پس از این کودتا و حاکمیت حزب دمکراتیک خلق افغانستان و آغاز قیام‌های مردمی در این کشور، حرکت سیاسی شیعیان نیز شروع شد و این حرکت را می‌توان به سه مرحله تقسیم کرد: مرحلۀ رویش گروه‌های سیاسی، مرحلۀ پیشبرد جهاد ضد روسی و اختلافات داخلی و درگیری‌های گروه‌ها و در نهایت مرحلۀ درک ضرورت وحدت و تأسیس حزب وحدت اسلامی افغانستان[٢]. دربارۀ شکل‌گیری حزب وحدت اسلامی در کتاب آغاز و فرجام جنبش‌های سیاسی در افغانستان چنین آمده است:
- نطفه‌ی حزب وحدت، زمانی بسته شد که آقایان اکبری، سجادی لعلی و عرفانی یکاولنگی در بهار سال ۱۳۶۷ با هم در مورد رفع اختلافات گفت‌وگو نموده و زمینه‌ی نشست مسؤولین سازمان نصر و پاسداران جهاد اسلامی را در منطقه‌ی پنجاب فراهم ساختند.
مسؤولین و فرماندهان سازمان نصر و پاسداران جهاد اسلامی در تاریخ ۱۳۶۷/۴/۲۴ در مرکز فرمانداری پنجاب گردهم آمده و به‌مدت چهار روز سخنرانی و گفت‌وگو نمودند. در پایان این گردهمایی قطعنامه‌ای در شانزده ماده صادر شد و زمینه‌ی اتحاد سازمان نصر و پاسداران جهاد اسلامی فراهم گردید.
در گردهمایی لعل در مورخه‌ی ۱۳۶۷/۶/۱۶ مسؤولین و فرماندهان سازمان نصر و پاسداران جهاد اسلامی منشور اتحاد را در ۱۲ ماده امضا کردند.
بعد از اتحاد سازمان نصر و پاسداران جهاد، سایر گروه‌های شیعی نیز برای پیوستن به این اتحاد دعوت شدند. در گردهمایی بهسود که با شرکت نمایندگان نیروی اسلامی، نهضت اسلامی، حرکت اسلامی، سازمان نصر، پاسداران جهاد و نیروی صلح برگزار شد، سازمان نیرو و نیروی صلح، به اتحاد پیوستند.
در گردهمایی جاغوری در مورخه‌ی ۱۳۶۷/۹/۶ نهضت اسلامی، دعوت اتحاد اسلامی و جبهه‌ی متحد انقلاب اسلامی نیز به اتحاد پیوسته و منشور وحدت را امضا کردند. در نشست جاغوری اعضای شورای مرکزی اتحاد تعیین گردید و بامیان به‌عنوان مرکز انتخاب شد.
سرانجام در گردهمایی بامیان، نمایندگان و مسؤولین احزاب شیعه از ۱۳ ولایت اکثراً شیعه‌نشین افغانستان شرکت نمودند و طی ۹ روز بحث و گفت‌وگو با سوگند به قرآن با هم وحدت نموده و «میثاق وحدت» را در ۲۰ ماده امضا کردند و احزاب خود را منحل اعلام نمودند.
بدین ترتیب، حزب وحدت اسلامی افغانستان در گردهمایی بامیان در مورخه‌ی ۱۳۶۸/۴/۲۵ تأسیس شد و جانشین «شورای ائتلاف اسلامی افغانستان» گردید. در این نشست آقای اکبری برای یک سال به‌عنوان رئیس شورای مرکزی حزب وحدت انتخاب شد.[٣]
[↑] ...
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- حزب وحدت اسلامی افغانستان، از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
[٢]- عرفانی یکاولنگی، قربانعلی، حزب وحدت اسلامی افغانستان؛ از کنگره تا گنگره، صص ۱٠-۱٢
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
