[فیلسوفان] [فیلسوفان یهودی]
ژاک دِریدا (به فرانسوی: Jacques Derrida) (زادۀ ۱۹۳۰ م - درگذشتۀ ۲۰۰۴ م)، فیلسوف الجزایری‌تبار فرانسوی بود که فلسفهٔ ساختارشکنی پدید آورد[۱]. تئوری‌های وی در فلسفه پست مدرن و نقد ادبی تأثیر فراوانی گذاشت[٢].
[↑] زندگی‌نامه
ژاک دریدا، در ۱۵ ژوئیه ۱۹۳۰ میلادی، در البیار نزدیک الجزیره تحت اشغال فرانسه، در خانواده‌ای سفاردی‌های یهودی[٣] که از استان تولدوی اسپانیا در سال ۱٨٧۰ میلادی به فرانسه آمده بودند، زاده شد[۴]. او فرزند سوم از پنج فرزند خانواده بود. پدر و مادرش، «امه دریدا» و «ژرژت سلطانه استر صَفَر»، او را به‌نام «جکی» نامیدند[۵].
دریدا، در روز اول مدرسه، در سال ۱۹۴٢ میلادی، در جریان جنگ جهانی دوم، از دبیرستان فرانسوی، به‌خاطر اجرای سهمیه‌بندی ضد سامی دولت ویشی، توسط مدیران فرانسوی اخراج شد[٦]. اما یک سال بعد، که نیروهای متفقین به الجزایر وارد شدند در مدرسه‌ای یهودی ثبت‌نام کرد[٧] و در نوجوانی به یک بازیکن حرفه‌ای فوتبال تبدیل شد[٨]. او به مطالعه‌ی آثار فیلسوفان و نویسندگان مانند روسو، نیچه، و ژید پرداخت و در آثار آنان نوعی شورشگری علیه خانواده و جامعه پیدا کرد[۹].
در نوزده سالگی به فرانسه رفت و در برنامه‌ی آمادگیِ پیش‌دانشگاهی شرکت کرد و پدیدارشناسی را در محضر ایمانوئل لویناس فراگرفت[۱٠]. وی تحصیلات عالی‌اش را در اکول نورمال سوپریور پی گرفت و پس از کسب مدرک دکتری در همان دانشگاه و سپس در دانشگاه سوربون مشغول به تدریس فلسفه شد[۱۱].
دریدا در اکول نرمال سوپریور و دانشکده‌ی مطالعات پیشرفته (پاریس) تدریس کرد. او هم‌چنین در برخی دانشگاه‌های امریکایی مانند دانشگاه جان هاپکینز و نیویورک و کالیفرنیا درس داده است[۱٢]. در سال ۱۹٧٢، به‌دعوت دانشگاه هاروارد به‌عنوان استاد میهمان در این دانشگاه مشغول به تدریس شد[۱٣]. دریدا در طول تدریس‌اش همیشه تعهدی بالا به آموزش عمومی از خود نشان می‌داد و وقتی در گروه پژوهشیِ «تدریس فلسفه» کار می‌کرد مدافع آن بود که فلسفه را یکی از رشته‌های اصلی دوره‌ی متوسط سازد[۱۴].
[↑] آثار
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]- سفاردی‌ها یا سپاردی‌ها نام شاخه‌ای از قوم یهود است که تا پیش از انکیزاسیون اسپانیا و تبعیدشان در شبه‌جزیره ایبری می‌زیستند. خود واژهٔ سفارد در زبان عبری امروزی معنای اسپانیا را می‌دهد، اگرچه در تورات نام مکانی‌است مجهول. سلیمان ابن گبیرول، ابراهیم بن عزرا، یهودا هلوی و موسی بن میمون از یهودیان سفاردی سرشناس در دورهٔ چیرگی مسلمانان بر اسپانیا بودند. زبان رسمی سفاردی‌ها زبان لادینو است که بدان یهودی اسپانیایی نیز می‌گویند از خانواده زبان‌های رومی می‌باشد.
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]- ژاک دریدا، از: ویلیام دیل و تیموتی بیل، برگردان فارسی: حمید پرنیان، وب‌سایت رادیو زمانه
[۱۱]- ژاک دِریدا، سایت باشگاه اندیشه
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20]
