[اسراییل] [نخست‌وزیرهای اسراییل]
بنیامین «بی‌بی» نتانیاهو (به عبری: בִּנְיָמִין "ביבי" נְתַנְיָהוּ؛ به انگلیسی: Benjamin "Bibi" Netanyahu) (زادهٔ ۱۹۴۹ م)، دیپلمات، و نهمین نخست وزیر و وزیر امور خارجه کشور اسراییل[۱] و رهبر کنونی حزب لیکود است. وی تنها نخست‌وزیر تاریخ اسراییل است که پس از تأسیس این کشور به‌دنیا آمده و از افراطی‌ترين و بحث‌برانگیز رهبران اسرائیل در تاريخ ٦٠ ساله این کشور است[٢].
[↑] زندگی‌نامه
بنیامین نتانیاهو، در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ میلادی، در شهر تل آویو زاده شد[٣]. مادر او زیلا و پدرش پروفسور بن‌زیون نتانیاهو است[۴]. او در اورشلیم بزرگ شد و خانواده او بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸، و دوباره بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، مدتی در ایالت متحده آمریکا زندگی کردند[۵]؛ جایی که پدرش، یک مورخ برجسته و سرشناس، به‌تدریس تاریخ قوم یهود، اشتغال داشت[٦]. بنابراین، بنیامین، دوران بلوغ را در ایالات متحده آمریکا گذراند[٧].
بنیامین نتانیاهو، در سال ۱۹۶۷، به اسرائیل بازگشت و داوطلبانه به‌خدمت در یگان تکاوری فوق ویژه ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسراییل به‌نام یگان سایرت متکل درآمد[٨]. در این ایام، طی عملیات متهورانه، از جمله، نجات گروگان‌های هواپیمای سابنا، در فرودگاه «بن گوریون»، مجروح گردید[۹]. وی پس از شش سال خدمت، با درجه سروانی، از خدمت در ارتش، معاف شد[۱٠].
او دوباره در سال ۱۹۷۲ به آمریکا بازگشت و تحصیلات خود را در مؤسسه فناوری ماساچوست آغاز کرد[۱۱].
هنگامی که یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ آغاز شد، او به اسراییل بازگشت و به نیروهای جنگنده کانال سوئز و ارتفاعات جولان پیوست[۱٢]. پس از اتمام جنگ، به آمریکا بازگشت و از دانشگاه معروف «MIT»، در شهر بوستون، موفق به دریافت لیسانس در معماری، و فوق‌لیسانس در مدیریت شد[۱٣]. سپس به تحصیل علوم سیاسی در دانشگاه هاروارد پرداخت[۱۴].
در طی سال‌هایی که در بوستون تحصیل می‌کرد، با همسر اولش میریام ملاقات کرد و با او ازدواج کرد و فرزند اول خود به‌نام «نوا» را به‌دنیا آوردند.[۱۵]
در سال ۱۹۷٦، به استخدام «Boston Consulting Group» (گروه مشورتی بوستون) درآمد که یک شرکت مشاوره بازرگانی بین‌المللی است، و سپس به مدیریت صنایع «Rim Industries» در اورشلیم ملحق شد.
یوناتان، برادرش که از فرماندهان عملیاتی یگان ویژه سایرت متکل بود، در تاریخ ۴ ژوئیه ۱۹۷٦ میلادی و در جریان عملیات نجات «انتبه» مسافران اسراییلی هواپیمایی فرانسه (ایر فرانس) که توسط چریک‌های فلسطینی به گروگان گرفته شده و به اوگاندا منتقل شده بودند، کشته شد. وی از قهرمانان ملی در اسراییل به‌شمار می‌رود[۱٦].
بنیامین نتانیاهو که به‌شدت تحت تأثیر مرگ «یونی»، مسن‌ترین برادر خود قرار گرفته بود، در جهت مبارزه با تروریسم بین‌المللی، دو کنفرانس بین‌المللی را، یکی در سال ۱۹۷۹ در اورشلیم، و دیگری در سال ۱۹٨۴ در واشنگتن، پیشنهاد و مدیریت کرد. این دو گردهمایی، شخصیت‌های عمده و کلیدی سیاسی، و صاحبان اندیشه و تفکر جامعه جهانی را به‌خود جذب کرد[۱٧].
در سال ۱۹٨٢، نتانیاهو، به‌هیأت دیپلماتیک اسراییلی در ایالات متحده آمریکا ملحق شد که طی آن به‌مدت دو سال معاونت هیأتی را عهده‌دار شد که ریاست آن را موشه آرنز، سفیر وقت اسراییل، به‌عهده داشت. وی همچنین، عضو نخستین هیأتی شد که قرار بود پیرامون همکاری استراتژیکی میان اسراییل و آمریکا، بحث و گفتگو به‌عمل آورد. در سال ۱۹٨۴، به‌عنوان سفیر اسراییل در سازمان ملل متحد برگزیده شد و به‌مدت چهار سال در این سمت باقی ماند. وی، به‌عنوان یک سخنور فصیح و رسا، یک مناظره‌کننده نیرومند، و دیپلمات مسلط رسانه‌ای، در تلاش‌ها برای افزایش بینش و انگاره اسراییل، و بهبود بخشیدن به درک نیاز و ضرورت امنیت کشورش، در میان سردمداران جامعه ایالات متحده آمریکا، نقش عمده‌ای بازی کرد[۱٨].
وی، کوتاه مدتی پس از بازگشت به اسراییل در سال ۱۹٨٨، به‌عرصه سیاسی کشور گام گذاشت، و از طرف حزب لیکود، به‌عنوان عضو، به «کنست» (پارلمان اسراییل) راه یافت، و به معاونت وزارت امور خارجه اسراییل، برگزیده شد. او در این سمت چهار سال خدمت کرد، که روند قابل ملاحظه این دوران، «انتفاضه»، جنگ ۱۹۹۱ خلیج؛ و کنفرانس صلح مادرید است که به انجام مذاکرات مستقیم میان اسراییل و کشورهای همسایه، منجر شد[۱۹].
در سال ۱۹۹٣، نتانیاهو به‌عنوان رهبر حزب لیکود، و کاندیدایی برای احراز مقام نخست‌وزیری کشور، انتخاب شد. وی، در دوران نخست‌وزیری اسحق رابین، و در پی ترور وی – هنگامی که بی‌ثباتی افکار عمومی به‌دلیل مسایل ناشی از مناقشه و جدل، بر سر چند دستگی و انشعاب در موافقت‌نامه اسلو، و فزونی یافتن تروریسم فلسطینی، توصیف شده است - رهبری حزب لیکود را به‌عهده داشت[٢٠].
در سال ۱۹۹٦، و در پی نخستین انتخابات مستقیم برای مقام نخست‌وزیری، بنیامن نتانیاهو، شیمعون پرس، کاندیدای حزب کارگر را شکست داد، و تا سال ۱۹۹۹، به‌عنوان نهمین نخست‌وزیر اسراییل خدمت کرد.
بنیامین نتانیاهو، یاسر عرفات و نبیل شعث در اجلاس داووس، سوئیس، ۱۹۹۷
وی، پس از پایان یافتن دوران خدمت نخست‌وزیری، به‌عنوان مشاور بازرگانی شرکت‌های تکنولوژی اسراییل مشغول به‌کار شد، و به‌صورت یک سخنران معروف و مشهور حلقه و زنجیره جهانی خطابه و گفتار، در آمد. در سال ٢٠٠٢، وی بار دیگر، به صحنه سیاسی اسراییل بازگشت، نخست، به‌عنوان وزیر امور خارجه (نوامبر ٢٠٠٢ تا فوریه ٢٠٠٣)، و سپس، به‌عنوان وزیر دارایی، تا ماه اوت ٢٠٠۵. همچنین، در طول هفدهمین دوران دولت اسراییل، در مقام رهبری حزب مخالف، در کنست خدمت کرد[].
در تاریخ ۲۰ فوریه ۲۰۰۹ میلادی، در پی هیجدهمین انتخابات کنست، حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو، موفق به کسب ۲۷ کرسی، از پارلمان ۱۲۰ عضوی اسراییل شد.[] و شیمعون پرس، رئیس‌جمهوری اسراییل از وی، خواست تا در مقام نخست‌وزیر، دولت جدید اسراییل را تشکیل دهد.[]
در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، کابینهٔ جدید خود را به کنست معرفی کرد و با دریافت ۶۹ رأی موافق، ۴۵ مخالف، ۱ رأی ممتنع و ۵ غایب، موفق به گرفتن رأی اعتماد برای دولت جدید اسراییل شامل ۳۰ وزارتخانه شد[] و در سی‌ام ماه مارس، به‌عنوان نخست‌وزیر اسراییل، سوگند یاد کرد[]. در دولت او، ۲ وزیر زن[] و ۵ وزیر روسی‌الاصل حضور داشت.[]
وی همچنان، مقام وزارت استراتژی دارایی، بهداشت، و وزارت شهروندان بازنشسته، و از هیجدهم دسامبر ۲۰۱۲، وزارت امور خارجه را به‌عهده داشت[].
در هیجدهم ماه مارس ۲۰۱٣، نتانیاهو، سی‌وسومین دولت اسراییل را تشکیل داد، در حالی‌که مقام وزارت امور خارجه و وزارت روابط عمومی و امور یهودیان در سراسر جهان را نیز یدک می‌کشید[].
نتانیاهو با سارا، روان‌شناس، ازدواج کرده و دارای سه فرزند است.[]
[↑] آثار
بنیامین نتانیاهو، چند کتاب به رشتۀ تحریر در آورده است که به‌زبان‌های عبری و انگلیسی به‌چاپ رسیده، و همچنین بعضی از آن‌ها به‌زبان‌های روسی، فرانسه، عربی، ژاپنی، و چند زبان دیگر ترجمه شده‌اند، از جمله، «تروریسم: چگونه غرب می‌تواند پیروز شود» (نسخه ۱۹٨۷)، «یک صلح با دوام: اسراییل و جایگاه آن در میان ممالک» (۱۹۹۲)، و «نبرد با تروریسم: چگونه دموکراسی می‌تواند تروریسم محلی و بین‌المللی را شکست دهد» (۱۹۹٦).
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱:
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- بنیامین نتانیاهو - نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه اسرائیل، سایت رسمی وزارت امور خارجه اسرائیل
[٢]- شرح‌حال بنیامین نتانیاهو؛ نخست‌وزیر جدید اسرائیل، وب‌سایت فارسی بی بی سی: سه شنبه ٣۱ مارس ٢٠٠۹ - ۱۱ فروردین ۱٣٨٨
[٣]-
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
