فهرست مندرجاتبرنابا حواری گمشدۀ عیسی
بخش هشتم
رونویسی انجیل یوحنا از انجیل برنابا
[↑] شبهه‌ی تصلیب عیسی
ماجرای مصلوب‌نشدن حضرت عیسی(ع) ماجرای حیرت برانگیزی است که این‌جانب در مقاله‌ای دیگر آن‌را مفصلاً از طریق همین اناجیل اربعه‌ی مسیحی با چهل دلیل روشن اثبات کرده‌ام، که امید است در کتابی که با نام «تاریخ انتقادی یهود» در دست نگارش دارم چاپ شود. همچنین خلاصه‌ی آن وجیزه در مقاله‌ی دیگری از این‌جانب در سایت مشرق به‌نام «نقدی بر مصائب خرافی مسیح (ع)» منتشر شده است. ولکن ما در اینجا ناچار از ذکر اشارتی در این خصوص هستیم.
حضرت عیسی(ع) چند روز پس از تصلیب در جمع حواریون خود ظاهر شد و با نشان دادن دست و پای سالم خود، شبهه‌ی آن‌ها را در خصوص مرگ در بالای صلیب برطرف کرد، مسئله‌ای که حواریون آن را باور نمی‌کردند (لوقا: باب ٢۴، آیات ٣٦ تا ۴۵). خبر پیروزی عیسی(ع) بر مکر کاهنان به‌سرعت در اورشلیم و فلسطین پیچید و همه دانستند که چهره‌ی یهودای خائن به معجزه‌ی خدا، شبیه عیسی‌شده و کاهنان در واقع یهودا را دستگیر و مصلوب کرده‌اند و جزع و فزع آن مصلوب که عیسی بودن خود را انکار می‌کرد در واقع درست بوده است. بسیاری از مردم اورشلیم به‌سبب همین انکار کردن‌های مصلوب بود که به‌عیسی(ع) کافر شدند و قتل او را مؤکداً از پیلاطس طلب کردند. اما با ظهور مجدد عیسی (ع)، مؤمنان چند روزی فرصت داشتند تا در منزل حواریون با آن‌حضرت تجدید بیعت کنند و از حقیقت معجزه‌ی عجیب خداوند باخبر شوند (اعمال: باب ۱٠، آیۀ ۴۱).
اناجیل در خصوص ظهور مجدد عیسی(ع) و راز تصلیب یهودا که در این چند روز توسط آن‌حضرت علنی شد به‌تکلّف افتاده و بسیار مختلف سخن گفته‌اند. لکن این مسئله واضح است که حواریون قبل از ظهور عیسی(ع) در مخفیگاه هستند تا مبادا از سوی کاهنان دستگیر و کشته شوند. اما پس از ظهور عیسی(ع) ورق برمی‌گردد و آن‌ها به‌دلیری حتی در معبد مقدس که در تصرف کاهنان است برای مردم از این معجزه‌ی بزرگ خدا سخن می‌گویند و کاهنان خشم می‌خورند و نمی‌توانند چیزی بگویند.
نهایتاً در نوبت بعد چند حواری را در خفا تأدیب می‌کنند تا همان‌طور که غمالائیل به آن‌ها گفته بود مبادا معلوم شود که با خدا منازعه می‌کنند. حواریون نیز سخنان خاص عیسی(ع) به‌ایشان را در خصوص صبر ورزیدن در راه تبلیغ دین اجرا می‌کردند که اگر سیلی خوردید روی دیگر صورت را نیز بگیرید (متی: باب ۵، آیۀ ٣۹). لهذا آن‌ها از این‌که لایق شده‌اند تا به‌جهت انتساب به‌عیسی(ع) رسوایی بکشند خرسند بودند (اعمال: باب ۵، آیات ٣۴ تا ۴٢).[۱]
حواریون به‌دلیل شهرتشان در نزد مردم، تا حد زیادی از آسیب کاهنان در امان بودند. اما در خصوص سایر پیروان عیسی(ع) اینچنین نبود. روزی یکی از آن هفتاد شاگرد به‌نام استیفان در خصوص معجزه‌ی عجیب خدا در نجات عیسی(ع) از صلیب، سخن می‌گفت که کاهنان بر سر او تاختند و او را به‌بیرون شهر کشانیده سنگسارش کردند. پولس نیز در این واقعه دست داشت و در سال‌های آتی همان‌طور که خود مکرراً اذعان کرده به‌شهرهای اطراف می‌رفت و پیروان عیسی(ع) را دستگیر کرده برای قتل به‌کاهنان معبد می‌سپرد (اعمال: باب ٨، آیۀ ٣ - باب ۹، آیات ۱ و ٢).
[↑] مأخذ انجیل یوحنا
همان‌طور که گفته شد انجیل یوحنا، نوشته‌ی یوحنای حواری نیست و آن متن نیز این ادعا را برنمی‌تابد. نویسنده‌ی این انجیل به‌سفارش مشایخ کلیسا به‌نگارش حکایاتی که در سه انجیل نخست نیامده اقدام کرده است. لذا بجز مورد «اطعام با پنج نان و دو ماهی» (باب ٦) و «شفای پسر سرهنگ رومی» (باب ۴) که در دو انجیل دیگر به‌عنوان «غلام یوزباشی» ذکر شده است (متی: باب ٨، آیۀ ٦ - لوقا: باب ٧، آیۀ ٢) و همچنین کلیات واقعه‌ی تصلیب، بقیه‌ی ماجراها و معجزاتی که در انجیل یوحنا آمده در سه انجیل نخست مذکور نیست.
وقایع و معجزات خاصی که انجیل یوحنا ذکر می‌کند بجز برخی جزئیات، تماماً از انجیل برنابا اقتباس شده‌اند. مواردی از قبیل:
- - باب ٢: شرکت عیسی در مجلس عروسی در قانا (برنابا، فصل ۱۵)، و اعتراض به‌صرافان معبد (برنابا، ۴۵)
- باب ٣: خلوت با نیقودیموس (برنابا، ۱٨٠ تا ۱۹٢)
- باب ۴: ملاقات با زن سامریه در کنار چاه آب (برنابا، ٨۱ تا ٨٣)، شفای پسر یوزباشی (برنابا، ٣۱)
- باب ۵: شفای بیمار در کنار حوض بیت حسدا (برنابا، ٦۵)
- باب ٦: پیشگویی به‌اینکه یکی از حواریون ابلیس است (برنابا، ۱۹، ٧٢، ۱۱٢) ـ باب ٨: آوردن زن زانیه به‌نزد عیسی(ع) برای محاکمه (برنابا، ٢٠۱)، و عداوت آشکار کاهنان و سنگ پرانی به‌سمت آن حضرت (برنابا، ٢٠٨)
- باب ۹: شفای کور مادرزاد و تفصیلات آن (برنابا، ۱۵٦ و ۱۵٧)
- باب ۱۱: زنده کردن الیعازر پس از چهار روز که از دفن او می‌گذشت (برنابا، ۱۹٢ و ۱۹٣)
- باب ۱٢: معرفی یهودا به‌عنوان دزد نقدینه‌ها و کسی که مریم را به‌سبب استعمال عطر برای عیسی(ع) ملامت کرد (برنابا، ٢٠۵)
- باب ۱٣: شستن پای شاگردان و خروج بدون جلب توجه یهودا از جمع در شام آخر (برنابا، ٢۱٣) ـ ابواب ۱۴ تا ۱٦: بشارت دادن به‌آمدن فارَقلیط، رئیس این جهان که عیسی(ع) را جلال[٢] خواهد داد (برنابا، ۹٦، ۹٧، ۱۱٢، ۱٦٣)
- باب ۱٧: دعا برای محافظت حواریون و حفظ اتحاد ایشان و خبر دادن از هلاکت یکی از آن‌ها (برنابا، ٧٢)
- باب ۱٨: تعقیب محکوم توسط دو نفر از حواریون، بازجویی شبانه از عیسی در منزل قیافا و مذاکرات نهانی با پیلاطس (برنابا، ٢۱٧)
- باب ۱۹: حواری محبوب شاگردی است که در پای صلیب حضور دارد و از حضرت مریم(س) مراقبت می‌کند، استعمال صد رطل از عطریات به‌وقت دفن آن مصلوب (برنابا، ٢۱٧)
- باب ٢٠: ظهور عیسی در اقامتگاه مخفی حواریون (برنابا، ٢۱۹)
سؤال اساسی در اینجا این است که چرا نویسندگان سه انجیل نخست از این وقایع مهم همچون شفای کور مادرزاد و زنده کردن الیعازر سخنی نگفته‌اند؟ و از سوی دیگر شخص یوحنا این وقایع عدیده را از کجا آورده است، اگر که او ناظر درجه اول نیست، چنانکه خود اعتراف می‌کند؟ پاسخ ما همان‌طور که پیشتر اثبات شد این است که این شخص که نامش یوحنا است، انجیل خود را از روی انجیل برنابا استنساخ کرده است و بلکه هر چهار انجیل مسیحیان چنین کرده‌اند.[٣]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- مقایسه کنید با سیلی خوردن آن محکومِ مصلوب و اعتراض کردنش (یوحنا: باب ۱٨، آیۀ ٢٣) و نیز سیلی خوردن پولس و دشنام دادنش (اعمال: باب ٢٢، آیۀ ٢۵ - باب ٢٣، آیات ٢ تا ۵).
[٢]- کلمه‌ی «جلال» مخالف «ننگ» است و اشاره دارد به‌تصلیب ظاهری عیسی در اورشلیم که بدین لحاظ مردم او را از شمار گناهکاران و مجرمان دانستند (لوقا: باب ٢٢، آیۀ ٣٧). مراد از این عبارت در انجیل یوحنا، باب ۱٦، آیۀ ۱۴ آن است که فارقلیط یعنی همان ماشیح موعود، ننگ صلیب را از عیسی(ع) برخواهد داشت و او را به‌جلال واقعی آن‌حضرت خواهد رساند. معنای فارقلیط (پاراکلیتوس به‌زبان یونانیِ این انجیل) «ستوده» یا «پسندیده» است و معادل است با نام مبارک «محمد». متأسفانه نویسنده‌ی انجیل یوحنا این نام خاص را که در انجیل برنابا واضحاً مذکور است ترجمه کرده و بشارات به پیامبر اسلام(ص) را به‌گونه‌ای مبهم ذکر نموده که فقط برخی از اهل فن می‌توانند آن را رمزگشایی کنند.
[٣]- امیر اهوارکی، برنابا حواری گمشدۀ عیسی (٨)، تنظیم و ویرایش از: سایت حرف آخر
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ سایت حرف آخر
