جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۹۳ مرداد ۳۱, جمعه

ریشه‌شناسی واژه‌ی خدا

گردآوری از: دانشنامۀ آریانا

ریشه‌شناسی کلمه‌ی خدا

فهرست مندرجات

[قبل][بعد]


خدا (به عبری: אלוהים؛ به عربی: الله؛ به انگلیسی: God)، نام اطلاق شده در فارسی به‌وجود آفریدگار جهان؛ اما متمایز از آن، در نظام‌های ایمانی است، خواه این خدا به‌صورت یکتا در یکتاپرستی مطرح باشد، یا به‌صورت الهه‌ای در کنار دیگر خدایان که در چندخدایی طرح می‌شود. هم‌چنین چه ارتباطش را با جهان حفظ نموده باشد و چه در امورات آن دخالت نکند.[۱]

خدا متداول‌ترین واژه‌ای است که به آفریدگار فراطبیعی ناظر جهان اطلاق شده‌است. متکلمان ویژگی‌های گوناگونی را به مفاهیم متعدد خدا نسبت داده‌اند. از معمول‌ترین این ویژگی‌‌ها می‌توان به علم مطلق، قدرت مطلق، حضور در همه‌جا در آن ِ واحد، خیر اعلی بودن، بسیط بودن و وجود داشتن ضروری اشاره نمود. هم‌چنین خدا به‌عنوان وجودی مجرد و شخصی‌وار؛ مرجع تام تعهد اخلاقی و بزرگ‌ترین موجود قابل تصور، تلقی شده‌ است.[٢]

مسئله وجود خداوند همواره به‌عنوان یکی از سرفصل‌های مهم کاوش‌های فلسفی مطرح بوده‌ است، و در طول تاریخ، فلاسفهٔ متعلق به مشرب‌های فکری مختلف، به بیان و سنجش استدلال‌هایی له یا علیه وجود خدا پرداخته‌اند.[٣]

خدا در ادیان، مذاهب و مکاتب مختلف، مفهوم متفاوت دارد. این مفاهیم می‌توانند بسته به میزان انتزاع یا انضمام یا بر پایه اصول هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی متفاوت باشند.

از سوی دیگر، بین خدا و دین رابطه مستقیمی برقرار نیست و افرادی بی‌دین هستند که هم‌زمان با بی‌دینی به خدا معتقدند به این افراد دئیست گفته می‌شود. هم‌چنین ادیانی وجود دارند که پیروانشان معتقد به‌وجود خدا نیستند، بودیسم و بسیاری از ادیان آسیای شرقی از این‌گونه هستند. اگر فردی به خدا اعتقاد نداشته باشد به او بی‌خدا، خداناباور یا خدانشناس می‌گویند و اگر کسی به‌وجود خدا معتقد باشد او را خداباور یا خداشناس می‌خوانند.


[] ریشه‌شناسی




[] ...




[] يادداشت‌ها


يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.



[] پی‌نوشت‌ها

[۱]- Swinburne, R.G. »God« in Honderich, Ted. (ed)The Oxford Companion to Philosophy, Oxford University Press, 1995.
برای نام خدا، در ربان‌های مختلف واژه‌های گوناگونی استفاده می‌شوند. برخی از آن‌ها از زبان‌های آریایی، عبری و عربی وارد زبان فارسی دری شده‌اند؛ مانند: الله، دادار، یهوه، خداوند، ایزد، یهوه، آفریدگار، یگانه، رحمان و... نام‌های عربی خدا را می‌توان در دعای جوشن کبیر دید.
[٢]- خدا، از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
[٣]- Edwards, Paul. »God and the philosophers« in Honderich, Ted. (ed)The Oxford Companion to Philosophy, Oxford University Press, 1995.
و نیز:
Platinga, Alvin. »God, Arguments for the Existence of, Routledge«, Encyclopedia of Philosophy, Routledge, 2000.
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-



[] جُستارهای وابسته







[] سرچشمه‌ها

1 2 3