فهرست مندرجاتافغانستان ٢٠۱۴
تاریخچه ماموریت ۱٢ ساله نظامی در افغانستان
[قبل] [بعد]
٢٠۱۴، یک سال سرنوشت‌ساز برای افغانستان است: به‌ویژه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و خروج نیروهای بین‌المللی.
[↑] تاریخچه ماموریت ۱٢ ساله نظامی در افغانستان
حمله بر برج‌های تجارت جهانی نیویورک: به‌تاریخ یازدهم سپتامبر سال ٢٠٠۱، مهاجمان گروه تروریستی القاعده دو هواپیمای ربوده شده را به برج‌های تجارت جهانی در شهر نیویورک می‌کوبند. هواپیمای سوم به‌سمت وزارت دفاع ایالات متحده (پنتاگون) پرواز می‌کند و هواپیمای چهارم سقوط می‌کند. بیش از ٣ هزار تن در این حمله‌ها کشته می‌شود. رد پای عاملان این حمله به افغانستان می‌رسد.
عملیات آزادی کابل: به‌تاریخ هفتم اکتبر ٢٠٠۱، حکومت بوش با حمله به افغانستان به حملات یازدهم سپتامبر واکنش نشان می‌دهد. تصور می‌شود که اسامه بن لادن، طراح اصلی حملات آن‌جا مخفی شده باشد. ایالات متحده امریکا رژیم طالبان را سرنگون می‌کند و سعی می‌کند سازمان تروریستی القاعده را درهم بشکند. به‌تاریخ سیزدهم نوامبر سال ٢٠٠۱ کابل سقوط می‌کند و طالبان به منطقه مرزی میان افغانستان و پاکستان عقب‌نشینی می‌کنند.
کنفرانس بن ۱: مدت کوتاهی پس از سقوط طالبان در ٢٧ نوامبر سال ٢٠٠۱، در پتریسبرگ در نزدیکی شهر بن آلمان، نمایندگان چهار قوم مختلف افغانستان با یکدیگر دیدار می‌کنند. این کنفرانس با حمایت و نظارت سازمان ملل برگزار می‌شود. نمایندگان طالبان در آن شرکت ندارند. اشتراک‌کنندگان به‌تاریخ پنجم دسامبر سال ٢٠٠۱ در مورد تشکیل یک حکومت انتقالی با رهبری حامد کرزی به توافق می‌رسند.
تایید ماموریت اردوی آلمان در افغانستان: به‌تاریخ ٢٢ دسامبر سال ٢٠٠۱، پارلمان آلمان (بوندستاگ) با اکثریت مطلق شرکت اردوی فدرال این کشور را در ماموریت صلح سازمان ملل در افغانستان تصویب می‌کند. در چارچوب این ماموریت، نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت (آیساف) باید امنیت را در افغانستان تامین کنند و از حکومت این کشور در زمینه‌ی بازسازی حمایت کنند.
نخستین تلفات جانی اردوی فدرال آلمان: به‌تاریخ ششم ماه مارچ سال ٢٠٠٢ نخستین سربازان اردوی فدرال آلمان در افغانستان هنگام خنثی کردن یک راکت زمین به هوا کشته شدند. به‌تاریخ ٧ جون سال ٢٠٠٣ یک حمله‌کننده انتحاری در کابل خود را انفجار می‌دهد. چهار سرباز در این حادثه جان می‌بازند و ٢۹ تن دیگر زخمی می‌شوند. این نخستین‌بار است که سربازان آلمانی قربانی یک حمله انتحاری می‌شوند.
قانون اساسی جدید: پس از گذشت بیش از دو سال از براندازی رژیم طالبان، حکومت افغانستان در ٢٦ ماه جنوری سال ٢٠٠۴ قانون اساسی جدید کشور را که بر پایه اصول دموکراسی تنظیم شده، تصویب می‌کند. ۵٠٢ نماینده لویه‌جرگه در مورد تاسیس «جمهوری اسلامی افغانستان» با سیستم ریاست جمهوری به توافق می‌رسند و به این ترتیب راه برای انتخابات سراسری باز می‌شود. به‌تاریخ نهم اکتبر سال ٢٠٠۴ حامد کرزی در انتخابات ریاست جمهوری برنده می‌شود.
کنفرانس برلین: به‌تاریخ ٣۱ مارچ ٢٠٠۴، در کنفرانس برلین جامعه بین‌المللی در مجموع ٨،٢ میلیارد دالر امریکایی برای بازسازی افغانستان وعده می‌دهد. آلمان با ٨٠ میلیون یورو بخشی از این کمک‌ها را به دوش می‌گیرد. از موضوع های مهم این کنفرانس مبارزه با قاچاق مواد مخدر و افزایش شمار نیروهای آیساف می‌باشد.
کنفرانس لندن: به‌تاریخ ٣۱ جنوری ٢٠٠٦، جامعه بین‌المللی در کنفرانس لندن یک برنامه پنج‌ساله برای افغانستان تصویب می‌کند و به این منظور ۱٠،۵ میلیارد دالر امریکایی در دسترس می‌گذارد. هدف از این کار این است که افغانستان گام به گام در مسیر استقلال و بی‌نیازی سوق داده شود. اما وضعیت وخیم امنیتی در کشور منجر به برگزاری کنفرانس‌های متعدد می‌گردد.
حمله هوایی قندوز: به‌تاریخ ۴ سپتامبر ٢٠٠۹، دگرمن گیورگ کلاین دستور بمباران دو تانکر تیل را در نزدیکی شهر قندوز می‌دهد که طالبان ربوده بودند. در این حمله حدود ۱٠٠ تن که بیشتر آن‌ها ملکی هستند، کشته می‌شوند. این مخرب ترین حمله سربازان آلمانی از جنگ جهانی دوم تاکنون است و انتقادهای شدیدی را بر می‌انگیزد. فرانس یوزف یونگ، وزیر دفاع وقت آلمان در نهایت مجبور به کناره‌گیری می‌شود.
کناره‌گیری هورست کوهلر: به‌تاریخ ٣۱ می ٢٠۱٠، هرست کوهلر، رئیس جمهور آن‌زمان آلمان فدرال در حال بازگشت از افغانستان یک مصاحبه مناقشه‌برانگیز انجام می‌دهد. کوهلر در این مصاحبه جنجالی می‌گوید که یکی از دلایل حضور نظامیان آلمانی در افغانستان تامین منافع اقتصادی آلمان می‌باشد. این گفته او بحث سیاسی داغی را در آلمان باعث می‌شود. کوهلر مدت کوتاهی پس از آن، کناره‌گیری‌اش را از سمت ریاست جمهوری آلمان فدرال اعلام می‌کند.
نشست ناتو در کابل: به‌تاریخ ۱۹ جولای ٢٠۱٠، کابل با شدیدترین تدابیر امنیتی، مهمان وزیران خارجه کشورهای عضو پیمان ناتو می‌شود که برای نخستین‌بار در این منطقه بحرانی جلسه تشکیل می‌دهند. آن‌ها با وجود وضعیت بی‌ثبات کشور به این نتیجه می‌رسند که نیروهای امنیتی افغانستان باید تا پایان سال ٢٠۱۴ مسوولیت کامل امنیت کشور را بر دوش گیرند و نیروهای ناتو از کشور خارج شوند.
انتخابات پارلمانی: به‌تاریخ هجدهم سپتامبر ٢٠۱٠ افغانستان یک پارلمان جدید انتخاب می‌کند. انتخابات تحت‌الشعاع یک سلسله حملات برگزار می‌شود که مرگ دست‌کم ٢٢ تن را سبب می‌شود. افزون بر این ناظران بین‌المللی از تقلب گسترده در این انتخابات انتقاد می‌کنند.
مرگ اسامه بن لادن: واحد ویژه سربازان بحری ایالات متحده موسوم به «ناوی سیلز» در شب دوم ماه می سال ٢٠٠۱ به یک مجتمع مسکونی در ایبت آباد پاکستان هجوم می‌آورد و اسامه بن لادن، رهبر گروه تروریستی القاعده را به‌ضرب گلوله می‌کشد. بارک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده روند این حمله را به همراه نزدیک‌ترین همکارانش به‌طور زنده تعقیب می‌کند. در ایالات متحده هزاران تن مرگ بن لادن را جشن می‌گیرند.
کنفرانس بن ٢: به‌تاریخ پنجم دسامبر سال ٢٠۱۱، – ده سال پس از نخستین گردهمایی – شهر بن میزبان یک کنفرانس بین‌المللی دیگر می‌شود. رهبران دولت‌ها و حکومت‌ها در مورد حمایت مالی از افغانستان تا سال ٢٠٢۴ به توافق می‌رسند. رئیس جمهور کرزی در مقابل تعهد می‌دهد که برای مبارزه با فساد و ایجاد دموکراسی باثبات، اصلاحات لازم را در کشور انجام دهد.
موافقتنامه دوجانبه: انگلا مرکل، صدراعظم آلمان فدرال و حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان به‌تاریخ شانزدهم ماه می سال ٢٠۱٢ یک توافقنامه همکاری را امضا می‌کنند. حکومت آلمان فدرال وعده کمک‌های بیشتر را می‌دهد، اما این کمک‌ها را مشروط به ادامه اصلاحات می‌نماید. کرزی در مقابل متعهد به رعایت موازین حقوق بشر و حاکمیت قانون می‌گردد.
واگذاری مسئولیت‌ها: به‌تاریخ ۱٨ جون ٢٠۱٣، رئیس جمهور کرزی اعلام می‌کند که افغانستان مسئولیت امنیتی سراسر کشور را به‌عهده می‌گیرد: همه ولسوالی‌هایی که تا به‌حال توسط نیروهای امنیتی ناتو کنترول می‌شدند، به اردوی افغانستان واگذار می‌شوند. قرار می شود که در ماه های بعدی نیروهای جنگی بین‌المللی ولایت‌ها را ترک کنند. این خبر تحت‌الشعاع یک حمله انتحاری در کابل قرار می‌گیرد.
واگذاری مراکز آموزش پولیس: به‌تاریخ ٢۱ آگست سال ٢٠۱٣، کلاوس دیتر فریچه، از منشی‌های بلندپایه دولت آلمان و الیور اوچا، سفیر آلمان در افغانستان مسئولیت مرکز آموزش پولیس را در قندوز به وزارت داخله افغانستان واگذار می‌کنند. این اقدام به‌معنای پایان رسمی فعالیت آلمان در بازسازی نیروی پولیس ولایت قندوز می‌باشد. از سال ٢٠۱٠ بدین سو بیش از ۴٦٠٠ پولیس در این مرکز آموزش دیده‌اند.
خروج نیروهای آلمانی: به‌تاریخ ٦ اکتبر ٢٠۱٣، توماس دیمزیر و گیدو وستروله، وزیران آن‌زمان دفاع و خارجه آلمان فدرال مسئولیت پایگاه نظامی اردوی فدرال در قندوز را به حکومت افغانستان واگذار می‌کنند. این دومین پایگاه بزرگ اردوی فدرال آلمان در افغانستان در آینده از سوی پولیس و نظامیان افغان مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این ترتیب پایان ماموریت سربازان آلمانی در افغانستان پس از ده سال به‌طور رسمی شروع می‌شود.
خروج از افغانستان: در سال ٢٠۱۴، خروج همه نیروهای بین‌المللی از افغانستان آغاز می‌شود. اما جامعه بین‌المللی هم‌چنان می‌خواهد میلیاردها دالر امریکایی در بازسازی کشور هزینه کند. افغانستان تا رسیدن به بی‌نیازی و استقلال راه درازی در پیش دارد.[۱]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- دانیلا شپت و مهرنوش انتظاری، افغانستان ٢٠۱۴، وب‌سایت دويچه وله دری برای افغانستان
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ وب‌سایت دويچه وله دری برای افغانستان
