جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۹۴ اردیبهشت ۳, پنجشنبه

مزدبگیران سیا در افغانستان

از: دانشنامه‌ی آریانا

مزدبگیران سیا در افغانستان

حامد کرزی



حامد کرزی

حامد کَرزی (زادۀ ۲۴ دسامبر ۱۹۵۷ میلادی، در روستای کرز در نزدیکی قندهار)، سیاست‌مدار و رییس جمهور سابق کشور افغانستان که از زمان سرنگونی حکومت طالبان به‌مدت سیزده سال زمام امور این کشور را بر عهده داشت.

حامد کرزی در دوران جهاد (جنگ افغان‌ها با اشغالگران شوروی) در پاکستان، در مدارس مجاهدین افغان فعالیت‌های آموزشی داشت. با روی‌کار آمدن دولت مجاهدین در سال ۱۹۹۲، معاون وزیر خارجه این کشور شد.

زمانی که پدرش عبدالاحد کرزی که از متنفذان قوم پوپلزی و معاون رییس پارلمان افغانستان در سال‌های دهه شصت میلادی بود، در اواخر دهه نود، در شهر کویته پاکستان کشته شد، به جمع مخالفان حکومت طالبان پیوست و مبارزات مسلحانه با این گروه را آغاز کرد.

وی در کنار عبدالستار سیرت (از حقوقدانان زمان محمدظاهر شاه)، از گزینه‌های گروه‌های مذاکره‌کننده افغان در کنفرانس بن در آلمان بود، که سرانجام، در این کنفرانس، به ریاست دولت موقت افغانستان (نخستین دولتی که پس از طالبان روی کار آمد) برگزیده شد و در انتخابات دموکراتیک افغانستان در سال ۱۳۸۳، با به‌دست آوردن بیش از ۵۵ درصد آرا، به‌عنوان نخستین رییس جمهور منتخب مردم افغانستان قدرتش را حفظ کرد.

گری شرون، در کتاب «ماموريت سقوط، چگونه سی‌آی‌ای عمليات براندازی طالبان را در افغانستان رهبری کرد؟»، در مورد حامد کرزی می‌نويسد:

    «حامد کرزی، مرد عجیبی بود که به آسانی نمی‌شد ذهنیاتش را دریافت. او قد متوسطی داشت، باریک اندام بود و همیشه، حتی در میدان جنگ، خوب لباس می‌پوشید و یک مرد وافعی بود. صورت لاغر، ریش اصلاح شده‌ی خاکستری رنگ و سر کچل وی به او سیمای یک استاد دانشگاه را می‌داد، تا یک رهبر قبایلی افغان که طرفداران خود را علیه طالبان بسیج کند.

    کرزی نخستین چهره‌ی پشتون بود که برای کمک به دولت امریکا برای سازماندهی مقاومت مسلحانه علیه طالبان میان قبایل پشتون ساکن در جنوب داوطلب شد. او چند روز پس از حوادث یازده سپتامبر با مقامات امریکا، از جمله با مامورین سی‌آی‌ای، در سفارت امریکا در اسلام‌آباد دیدار کرده بود. وی طی اولین جلسات، در اسلام‌آباد، تأکید کرد که می‌خواهد فورا به افغانستان، به ارزگان باز گردد و گروه‌های مقاومت مسلحانه را سازماندهی کند. مشوره‌ی سی‌آی‌ای آن بود که تا وقتی دولت امریکا شرایط را مساعد نساخته و برای وی و طرفدارانش تجهیزات، اسلحه و مهمات و حمایت هوایی فراهم نساخته است، او سفر را به تعویق بیندازد.»


[] يادداشت‌ها




[] پی‌نوشت‌ها

گری شرون، ماموريت سقوط (چگونه سی‌آی‌ای عمليات براندازی طالبان را در افغانستان رهبری کرد؟)، ترجمه‌ی اسدالله شفایی، ص ٣۱۵


[] جُستارهای وابسته

1 2 3 4


[] سرچشمه‌ها