جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۸۷ آبان ۲۹, چهارشنبه

عزيزالدين وکيلی پوپلزايی


عزيزالدين وکيلی پوپلزايی

{اين مقاله نياز به ويرايش و گسترش دارد!}

صفحۀ ۱۰٩۰ جلد سوم "دانشنامۀ ادب فارسی" در مورد احوال و آثار استاد عزیزالدین وکیلی فوفلزائی چنین آرد:

"فرزند حاج نظام الدین وکیلی، کابل ۱٢٩٧ هـ ش (تاریخ تولد ـ شرح از من است)، خوشنویس، شاعر و تاریخ نگار افغانستانی*. وی از قبیلۀ ایوب زایی قوم پوپلزائی است. ولی محمد خان پوپلزائی، از مردان قدرتمند دورۀ پادشاهی احمد شاه ، نیای او بود. پدرانش از سه نسل پیش از او وکیل بودند و او تخلصش را به همین سبب وکیلی برگزید. وکیلی از حمل / فروردین ۱۳۱٧ کار در مطبوعات افغانستان را آغاز کرد و با وجود آن که در سنبلۀ / شهریور ۱۳۵٢ باز نشسته (متقاعد ـ شرح از من است ) شد، هجده سال دیگر هم در امور مطبوعاتی فعالیت کرد. مجله های آریانا، هنر، عرفان، کابل، ژوندون، سالنامۀ کابل، و روزنامه های انیس، اصلاح، هیواد و طلوع افغان از نشریه هایی بودند که وکیلی با آنها همکاری داشت. وی در سال ۱۳٤٢ ش از سوی دولت افغانستان لقب هفت قلمی یافت. عضو در مجلس مشورتی علمی وزارت اطلاعات و کلتور و نیز شورای عالی آرشیف ملی بود..."[*]


در دانشنامهء ادب فارسی در افغانستان در باره او چنين آمده است:

"خوش نويس شاعر و تاريخ نگار افغان از قبيلهء ايوب زايی از قوم پوپلزايی است. محمد ولی خان پوپلزايی از مردان قدرتمند دورهء پادشاهی احمد شاه درانی بود. پدرانش از سه نسل پيش از او وکيل بودند و او تخلصش را به همين سبب وکيلی برگزيد. وکيلی در ۱٩۱٧ کار در مطبوعات را آغاز کرد و با مجلهء آريانا، هنر ، عرفان، کابل ، ژوندون، سالنامهء کابل و روزنامه های انيس، اصلاح ، هيواد و طلوع افغان عمکاری قلمی را آغاز کرد."[*]

استاد خلیل الله خلیلی، در وصف وکیلی پوپلزايی در هنر خطاطی و بويژه در "خطِ شکست"، اين رباعی زیبا را سروده است (مأخوذ از صفحۀ ٢۵۵ "تاریخ خط و نوشته های کهن افغانستان"، اثر استاد علامه عبدالحی حبیبی، نشر انجمن تاریخ و ادب، چاپ ۱۳۵۰ مطبعۀ دولتی کابل، مهتمم: حبیب الله رفیع):

ای گشته مَثـــَل به خــوشنویسی ز نخست
مفــــتاح خــــــــــــــــزاین هنــــر خامۀ تست

تــا کــــرد خــــــــدا لــــوح و قلــــم را ایجــاد
ننوشته کسی شکسته را چون تو، درســت

اکرم عثمان، نويسنده نامور افغانستان می نويسد:

"استاد در ۱۳٤٢ ش از سوی دولت افغانستان لقب هفت قلمی را حاصل کرد. استاد مدت زمانی عضو مجلس مشورتی علمی وزارت اطلاعات و کلتور و نيز عضو شورای عالی آرشيف ملی بود. او به منظور مشارکت در سيمينار های علمی سفر هايی به روسيه و عراق داشت. شماری از آثار آماده چاپ وی از اينقراراند: تاريخ مطابع و جرايد افغانستان، تاريخ ابداليان قبل از زمان سلطنت اعليحضرت احمد شاه غازی: نگاهی به تاريخ طالبان علوم در دو قرن اخير که در آن به به نظم و نثر، از شخصيت هايی که در راه صلح، امنيت استقلال و تمدن اسلامی افغانستان خدمت کرده اند ياد کرده است."[*]











پی‌نوشت‌ها
__________________________________________
[۱]-
[۲]-
[۳]-
[۴]-
[۵]-
[۶]-
[٧]-
[۸]-
[۹]-


جُستارهای وابسته
__________________________________________

منابع
__________________________________________





پيوند به بیرون
__________________________________________