تلويزيون طلوع

شبکه‌ی طلوع، سومین تلویزیون خصوصی در افغانستان است. این شبکه در اکتبر سال ٢٠٠٤ (آذر ١٣۸٣)، در شهر کابل و با سرمایه‌گذاری سید سعد محسنی تاسیس شد. طلوع تا اکنون در بیش از چهارده ولایت (استان) افغانستان، و از طریق ماهواره در سراسر آسیای میانه و بخش عمده‌ای از خاورمیانه قابل دریافت است. این تلویزیون از کابل به‌طور ٢٤ ساعته نشرات دارد، که قرار آمارهای غیر رسمی حدود پانزده میلیون تماشاگر در آسیای میانه و خاور میانه را در بر می‌گيرد. به گفته آقای محسنی، نشرات این تلویزیون بیشتر جنبه تجاری دارد. "گزارش شش و نیم" و برنامه "گفتمان"، از جمله برنامه‌های تلویزیون طلوع هستند، که عمدتاً به مسایل سیاسی و مشکلات اجتماعی در افغانستان می‌پردازد. ستاره افغان، زنگ خطر، گفتمان، سریال هندی "زمانی خشو هم عروس بود"، گزارش شش و نیم، چهره بالییود، موج‌ها، خنده بازار و برنامه آدینه روز، از جمله برنامه‌های پر بیننده این تلویزیون هستند. شیوه کار طلوع، با تلویزیون‌های دیگر بویژه تلویزیون حکومتی افغانستان متفاوت است. این شیوه کاری بیشتر سبب رنجش خاطر افراطیون مذهبی در افغانستان گردیده است. چرا که مقامات مذهبی افغان نشرات طلوع را غیر اسلامی و ضد اخلاق و سنت‌های افغانی می‌خوانند، و از زمان افتتاح این تلویزیون تا حالا بر توقف نشرات آن پا فشاری دارند. به تاریخ ۱٣ مارچ سال ٢٠٠۵ (٢٣ اسفند ١٣۸٤) شورای علمای افغانستان که رهبری آنرا فضل‌الهادی شینواری، رییس سابق دیوانعالی افغانستان، برعهده داشت، در فیصله‌نامه‌ای که در آن بیش از يک صد تن از اعضای این شورا امضا نموده بودند، ضمن انتقاد از فرستنده تلویزیونی طلوع، از دولت افغانستان خواستند تا نشرات "ضد اخلاقی و ضد اسلامی طلوع را متوقف کند." یکی از اعضای شورای علمای افغانستان در مصاحبه با رسانه‌ها، در مورد این فیصله‌ی شورا می‌گوید: "ما (شواری علما) مطابق قانون اساسی افغانستان تصمیم گرفته‌ایم. ما همچنان خواهان قدغن پخش و نشر صحنه‌های رقص شده‌ایم، که مطلقاً در تضاد با شریعت قرار دارند". به‌دنبال پخش این اعلامیه، به تاریخ ٢٩ مارچ همان سال (٩ فروردین ١٣۸۵)، سازمان خبرنگاران بدون مرز - گروه مدافع خبرنگاران که مقر آن در پاریس است - نامه‌ای به حامد کرزی رییس جمهور افغانستان ارسال کرد. این سازمان در نامه خود تقاضا نمود تا کرزی در برابر امواج فشار محافظه‌کاران، بویژه شورای علمای زیر رهبری فضل‌الهادی شینواری، با موضع روشنی بدفاع از تلویزیون‌های کیبلی (کابلی) و رسانه‌های نشراتی بپردازد. در این نامه آمده بود که "این مربوط به تماشاچیان است و نه حکومت، تا در مورد برنامه‌های تلویزیون تصمیم بگیرند". با این حال، شب هفدهم اپریل ٢٠٠٧ (٢۸ فروردین ١٣۸٦) طلوع با پخش یک خبر فوری، از تهاجم نیروهای پلیس به این ایستگاه تلویزیونی خبر داد. در خبری که از این تلویزیون به نشر رسید، گفته می‌شد که افراد مسلح پلیس به دستور دادستان کل افغانستان بالای این شبکه خصوصی یورش برده‌اند. تلویزیون طلوع در سرویس خبری ساعت شش به وقت کابل، عبدالجبار ثابت دادستان کل کشور را در حالی نشان داد که در جریان سخنرانی در مجلس، سیستم قضایی کشور را شدیداً مورد انتقاد قرار می‌داد. ولی آقای ثابت ادعا داشت که صحنه‌ای ویدیویی از بیانیه وی (به‌طور گزيده) انتخاب شده است، که اصل پیام او را تحریف می‌کند. اما مسوولان تلویزیون طلوع با نشر اعلامیه‌ای این اتهام را رد نموده و گفته‌اند که در پخش اظهارات دادستان کل از این تلویزیون، هیچ تحریفی در کار نبوده است. افراد مسلح پلیس که به حکم دادستان کل وارد مساله شده بودند، مدیر مسوول و دو تن دیگر از کارمندان تلویزیون طلوع را با خود به دفتر وی (دادستان کل) بردند. گفته می‌شود بعداً این افراد مورد لت و کوب قرار گرفته، و به آنها هتک حرمت نیز گردیده است. در تصاویری که پس از رهایی این افراد از بازداشت دادستان کل به نشر رسید، وضعیت ظاهری بازداشت شدگان غیر منظم به نظر می‌رسید، و همچنان آثار لت و کوب در قسمت بازو و پشت آنها مشهود بود. اما قبل از اینکه کارمندان طلوع از بازداشت رها گردند، از نزد آنها اقرار کتبی از جانب دادستان کل اخذ گردیده بود، که در آن متضررین شکایتی ندارند. نزاع میان دادستان کل و تلویزیون طلوع منجر به این شد که نهادهای دفاع از حقوق روزنامه‌نگاران، اتحادیه‌های صنفی خبرنگاران و شخصیت‌های مستقل، در تقبیح عمل پلیس در مقابل ساختمان مجلس نمایندگان افغانستان تجمع کنند. این مسأله با پا در میانی حامد کرزی رییس جمهور فروکش کرد.[افغانستان و رسانه‌های دیداری، وبگاه يادداشت‌های پس از ناين اليون]