[زیست‌شناسی] [تکامل انسان]
پژوهشگران می‌گويند اين پندار عمومی که اجداد دوردست انسان شکارچيان سرسختی بودند که هرچه در سر راهشان بود فتح و تسخير می‌کردند غلط است.
محققان اين هفته در گردهمایی انجمن آمریکایی پیشبرد علوم اعلام کردند که انسان‌های اولیه خود طعمه شکارچیان قوی‌تری بوده‌اند.
بر اساس نظریه اين گروه، اين وضع ممکن است باعث تکامل انسان‌های اولیه و افزايش سطح همکاری آن‌ها برای پرهيز از شکار شدن شده باشد.
انسان‌شناسان می‌گویند به‌رغم ظرفيت خارق‌العاده بشر برای جنگ و خشونت، ما انسان‌ها موجوداتی بسيار اجتماعی هستيم.
جیمز ریلینگ، از محققان دانشگاه اموری در آتلانتای آمریکا می‌گوید افراد از تمایل دیگران به‌همکاری با آن‌ها استقبال می‌کنند. اما انسان‌ها با کسانی که علاقه‌ای به‌همکاری ندارند با نگرش منفی برخورد می‌کنند.
آقای ریلینگ درباره ساز و کار زیست‌شناختی همکاری میان انسان‌ها تحقیق می‌کند. او این تحقیقات را به‌وسیله روش‌های تصویربرداری از مغز انجام می‌دهد.
او مغز افراد را حین انجام یک بازی آزمایشی بررسی کرده است. در این بازی تمایل افراد مورد آزمایش برای همکاری با دیگران ارزیابی می‌شود.
به‌گفته دکتر ریلینگ خاطره عدم همکاری دیگران به‌خوبی در حافظه افراد ثبت می‌شود.
[↑] طعمه سخت
آقای ریلینگ می‌گوید شامپانزه‌ها بر خلاف ما علاقه‌ای به‌کمک کردن به یکدیگر حین خطر ندارند. این در حالی است که آن‌ها نزدیک‌ترین خویشاوندان ما میان حیوانات هستند.
رابرت ساسمن، از محققان دانشگاه واشنگتن در سن لوئیس می‌گوید هوش و همکاری انسان‌ها در اثر نیاز به چیره شدن بر شکارچیان خود تکامل یافته است.
پروفسور سوسمن انسان‌های اولیه را طعمه جانورانی مانند سگ‌های وحشی، گربه‌سانان، کفتار، عقاب‌ها و سوسمارها می‌داند.
آقای ساسمن "اوسترالوپیتکوس افرنسيس"، یکی از اجداد احتمالی بشر را نمونه واضح یک طعمه خوب برای شکارچیان می‌داند.
بر این اساس این میمون‌نما برای گریز از خطرات هم بر روی زمین و هم بر روی درختان زندگی می‌کرده است.
دکتر آگوستین فوئنتس از دانشگاه نوتردام با این فرضیه موافق است. او می‌گوید انسان‌های اولیه در معرض تهدیدهای محیطی متفاوتی مانند خطر شکارشدن قرار داشتند.
به‌گفته دکتر فوئنتس انسان‌های اولیه مجبور بودند که انرژی بیشتری را صرف کنند و برای نجات خود به زندگی اجتماعی روی آوردند تا به طعمه‌های سخت‌تری تبدیل شوند.
دکتر فوئنتس به اوسترالوپیتکوس و پارانتروپوس به‌عنوان دو گونه از انسان‌های اولیه برای توضیح نظر خود اشاره می‌کند.
او می‌گوید بر خلاف گونه نخست، گونه دوم موفق نشد تا با تهدیدهای محیطی وفق پیدا کند و یک میلیون و دویست هزار سال پیش منقرض شد.[۱]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدی خراسانی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- پل رینکن، درندگان تکامل انسان را رقم زدند، بخش فارسی بی بی سی: چهارشنبه ٢۲ فوريه ٢٠٠٦
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ بخش فارسی بی بی سی
[برگشت به بالا]
