[آفرینش] [پیدایش حیات]
این نظریه که پیدایش حیات در زمین ناشی از فرود آمدن موادی از سیارک‌ها و دنباله‌دارها بود قوت بیشتری گرفته است.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که آمینو اسیدها - مصالح اولیه پیدایش حیات - ممکن است در جای دیگری در کیهان آمده باشند.
این ملکول‌ها می توانند به دو نوع باشند، اما در موجودات زنده زمین فقط یکی از این دو نوع به‌چشم می‌خورد.
اکنون تحقیقی که در "نامه‌های ژورنال علوم اخترفیزیکی" چاپ شده نشان می‌دهد که شرایط در اطراف یک ستاره دور افتاده چگونه می‌تواند زمینه را برای تشکیل یکی از این دو نوع ملکول فراهم کند.
آمینواسیدها ملکول‌هایی مارپیچی (مثل سیمی مارپیچی که برای باز کردن در چوب پنبه‌ای به‌کار می‌رود) هستند که می‌توانند به راست یا چپ پیچ بخورند و از لحاظ شیمیایی ترجیح خاصی برای پیچیدن به راست یا چپ وجود ندارد. اما در زمین، تقریبا بدون استثنا، این ملکول‌ها از نوع چپی هستند.
یک آزمایش مشهور در سال ۱۹۵٢ نشان داد که چگونه جرقه‌ای در سطح مخلوطی از مواد ساده شیمیایی که نماینده زمین در شکل اولیه هستند می‌تواند به تشکیل آمینو اسیدها منجر شود - اما در آن مورد تعداد ملکول‌های راستی یا چپی تشکیل شده یکسان بود، چنانکه در آزمایش‌های بعدی هم چنین بود.
این ایده که آمینو اسیدها ممکن است با شهاب سنگ‌ها به زمین آمده باشند، توضیح دیگر است و مطالعات به روی شهاب‌ها حتی نشان داده است که در این صورت ملکول‌های پیچیده به چپ غالب خواهند بود.
هفته گذشته دانیل گلاوین اخترفیزیکدان ناسا و همکارانش که این یافته را بیشتر بررسی کرده‌اند اعلام کردند که تحقیقات آنها نشان می‌دهد که طیف گسترده‌ای از انواع شهاب‌ها ممکن است وسیله انتقال مقادیر زیادی از این نوع ملکول باشد.
تنها مجهول باقی‌مانده این است که چه مکانیسمی باعث می‌شود ملکول‌های پیچیده به چپ در کیهان تولید، جمع‌آوری و در نهایت به زمین منتقل شود.
[↑] پولاریزه مدور
اکنون اووی مایرهنریچ از دانشگاه نیس سوفیا آنتیپلیس و همکارانش راهی که این وضعیت "تقارن شکن" در آن عملی است را پیدا کرده‌اند.
آنها آزمایش خود را با قطعاتی از مواد یخی که شامل چند ملکول ساده مثل آب، متانول و آمونیاک بود شروع کردند - موادی که می‌توان آمینو اسید را با آنها تولید کرد.
آنها سپس این یخ‌ها را در معرض نوع بسیار خاصی از نور فرابنفش قرار دادند.
نور دارای پولاریزیسیون است، به این معنی که اشعه‌های نور در طول یک جهت مشخص - مثلا بالا و پایین، یا چپ و راست - نوسان می‌کند. هرچند نمی‌توانیم این پدیده را مستقیما ببینیم، اما در عینک‌های آفتابی پولاریزه قابل مشاهده است. این عینک‌ها نوری را که در جهت چپ و راست پولاریزه شده مسدود می‌کنند.
در عوض، نوری که محققان از آن استفاده کردند، از نوع پولاریزه مدور بود. پولاریزیسیون این نور به‌جای آنکه در طول یک جهت مشخص باشد، یک مسیر مارپیچی را دنبال می‌کند.
معلوم شده است که در اطراف یک ستاره در حال شکل‌گیری، نور با گذر از توده‌های وسیع ذرات غبار که در طول میدان‌های مغناطیسی شکل گرفته‌اند به‌طور مدور پولاریزه می‌شود.
آزمایش‌ها نشان داد که نور پولاریزه مدور به تشکیل آمینو اسیدهای پیچیده به راست منجر شد - در حدود یک درصد بیش از نمونه‌های پیچیده به چپ.
این همان میزان اضافه‌ای است که دکتر گلاوین و همکارانش در شهاب‌های یافت شده در زمین پیدا کرده‌اند - و این مکانیسم یک کشف قانع کننده در مورد داشتن ریشه‌های فرازمینی برای اولین آمینو اسیدها است.
دکتر گلاوین به بی بی سی گفت: "این میزان اضافه خیلی جالب است. باید به نوعی این تقارن را شکست، این خیلی مهم است. اما چطور آن را می‌شکنید؟ این یکی از مهمترین سوال‌هاست: آیا حیات به‌طور تصادفی یکی را بر دیگری ترجیح داد؟ به‌تدریج این طور به نظر می‌رسد که طبیعت کمی دخالت کرده است."
با این حال او اشاره کرد که این ملکول‌ها می‌توانند شکل خود را عوض کنند، و یک مخلوط نابرابر از دو نوعِ این ملکول به مرور زمان به مخلوطی برابر بدل می‌شود.
او گفت: "این دقیقا همان آزمایش‌هایی است که باید انجام دهیم، اما لازم است که تصویری بزرگتر را جلوی چشم داشته باشیم."
یعنی شواهد تقویت این ایده را بیابیم که حیات در زمین با انتقال مواد فرازمینی شروع شد، اما مکانیسمی که باعث شد این مخلوط نابرابر در طول سفر دراز به زمین دست نخورده باقی بماند همچنان ناشناخته است.[۱]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدی خراسانی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- جسیون پالمر، سرمنشأ حیات ممکن است به محیط اطراف سایر ستارگان برسد، بخش فارسی بی بی سی: پنج شنبه ٢٧ ژانويه ٢٠۱۱ - ٠٧ بهمن ۱۳۸۹
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ بخش فارسی بی بی سی
[برگشت به بالا]
