بیکاری در افغانستان
(در سال ۲۰۱۱)
فهرست مندرجات
[قبل] [بعد]
سازمان جهانی کار با نشر یک گزارش تازه، اعلام کرده که بیش از هشتصد هزار نفر در افغانستان بیکار اند.
این سازمان اما در گزارش خود نسبت به «ناپایداری شغل» برای بسیاری از شهروندان افغان هشدار داده است.
مسئولان این سازمان می‌گویند که دولت افغانستان برنامه اشتغال‌زایی را باید در اولویت کاری خود قرار دهد.
آمار منتشر شده از سوی این سازمان در تضاد با گزارش‌هایی قرار دارد که حاکی از میزان بالای بیکاری در افغانستان است. سال گذشته دولت افغانستان اعلام کرد که ۴ میلیون نفر در این کشور بیکار اند.
اما مسئولان سازمان جهانی کار می‌گویند که آمار منتشر شده، در برگیرنده افرادی است که هیچ‌گونه کار و اشتغال ندارند و کاملاً بیکار اند.
شماری از آگاهان مسایل اقتصادی نیز نسبت به‌صحت آمار موجود در این گزارش ابراز تردید کرده‌اند.
سیف‌الدین سیحون، استاد دانشگاه کابل به بی‌بی‌سی گفت: «به‌نظر من این آمار دقیق نیست. سازمان ملل متحد و برخی نهادهای بین‌المللی به‌دلیل این‌که می‌خواهند نشان دهند افغانستان با کمک و حمایت آن‌ها به درجه‌ای از رشد اقتصادی و اشتغال‌زائی رسیده، در نشر آمار مبالغه می‌کنند.»
او افزود: «دیگر این‌که شیوه‌های (تحقیق) آن‌ها دقیق نیست و آشنایی زیادی در مورد محیط افغانستان ندارند و نظرسنجی‌های‌شان هم به‌واسطه افراد خبره انجام نمی‌شود.»
سازمان جهانی کار می‌گوید که بیشترین تعداد نیروی کار در افغانستان در زراعت اشتغال دارند.
اما به باور کارشناسان بازار کار در افغانستان، بهره‌وری بخش زراعت (کشاورزی) در این کشور پایین است و یک نوع بیکاری موسوم به «بیکاری پنهان» در زراعت افغانستان به‌شکل گسترده‌ای وجود دارد.
[↑] کار ناپایدار
سازمان جهانی کار اما ابراز نگرانی کرده که بسیاری از شغل‌ها در افغانستان پایدار نیست و افراد بیشتری با خطر بیکاری روبرو هستند.
در گزارش این سازمان آمده که در حالی‌که سالانه چهارصد هزار نفر به‌عنوان نیروی کار وارد بازار افغانستان می‌شوند ولی شمار زیادی از این افراد نمی‌توانند صاحب کار پایدار شوند.
شئر ریک، کارشناس ارشد کاریابی در سازمان جهانی کار در کابل به خبرنگاران گفت: «بیکاری، یک نگرانی واقعی است. در سال ۲۰۱۲ بیشتر از هشتصد هزار نفر در افغانستان بیکار اند. مشکلات اساسی را که ما در بازار کار می‌بینیم این است که در ده‌سال گذشته شغل‌های موقت ایجاد شده و اشتغال‌زائی پایدار نبوده است. در عرصه ظرفیت‌سازی و رشد مهارت‌ها هم کارهای اندکی صورت گرفته است.»
آقای ریک گفت که بیکاری بیشتر از دیگران، جوانان، مهاجران بازگشته و کودکان کارگر را در افغانستان متاثر ساخته است. به گفته او، کمبود زمینه‌های کار باعث می‌شود تا بخش زیادی از پناهجویان برگشت‌کننده دوباره از راه‌های قانونی و یا غیرقانونی، راهی کشورهای همسایه شوند.
تهیه‌کنندگان این گزارش از دولت افغانستان و جامعه جهانی خواسته‌اند که برای ایجاد شغل پایدار و رشد ظرفیت‌ها در افغانستان، برنامه‌ریزی کنند.
سلیم مستور، از مسئولان وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان از برنامه دولت برای کاریابی دفاع می‌کند.
آقای مستور گفت: «ما طرح ایجاد کار پایدار را در استراتژی سه ساله خود جا داده‌ایم. به این معنا که دولت افغانستان گام‌های مهمی را در بخش ایجاد شغل پایدار برداشته است. شغل پایدار از طریق ایجاد تسهیلات برای کار و رشد ظرفیت‌ها، به میان می‌آید.»
سازمان جهانی کار همچنین از جامعه جهانی خواسته که حداقل تا سال ۲۰۲۴ میلادی، از برنامه‌های اشتغال‌زایی در افغانستان حمایت کنند. این سازمان می‌گوید، اجلاس توکیو در ماه آینده میلادی، فرصت خوبی برای تجدید تعهدات در این زمینه خواهد بود.[۱]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- سازمان جهانی کار: هشتصد هزار افغان بیکار اند، بخش فارسی بی بی سی: سه شنبه ٠۵ ژوئن ٢٠۱٢ - ۱٦ خرداد ۱٣۹۱
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□ سایت فارسی بی بی سی
