 |
|
هارولد یوری
فهرست مندرجات
دانشمندان جهان دانشمندان شیمی‌فیزیک
هارولد کلایتون یوری (به انگلیسی: Harold Clayton Urey) (زاده‌ی ۱۸۹۳ م - درگذشته ۱۹۸۱ م) شیمی‌فیزیک‌دان آمریکایی است که در سال ۱۹۳۴ جایزه نوبل شیمی را دریافت کرد.[۱]
او پیشگام کار بر روی ایزوتوپ‌ها[٢]ست و نقش قابل توجهی در توسعه بمب اتم داشت[٣]. بخشی از شهرت او به‌خاطر آزمایش میلر-یوری[۴] و نمایش امکان تولید ماده آلی از ملکول‌های ساده‌تر است.[۵]
| ▲ | زندگی‌نامه |
 |
هارولد یوری، در ۲۹ آوریل ۱۸۹۳ میلادی، در شهر واکرتون، ایندیانا[٦] - یکی از ایالت‌های غرب میانه آمریکا - زاده شد[٧]. پدرش، «ساموئل کلیتون یوری»[٨]، معلم مدرسه و کشیش در کلیسای برادران[۹] بود و مادرش «کورا ربکا»[۱٠] نام داشت و موسوم به «ریانئو»[۱۱] بود. او یک برادر جوان‌تر، به‌نام «کلارنس»، و یک خواهر جوان‌تر، به‌نام «مارتا» داشت.[۱٢] خانواده‌ی او به گلندورا[۱٣]، شهری در شهرستان لس‌آنجلس ایالت کالیفرنیا نقل مکان کرد؛ اما زمانی که ساموئل به بیماری سل مبتلا شد، آنان به ایندیانا بازگشتند تا با مادر بیوه کورا زندگی کنند[۱۴]. هارولد یوری، شش سال داشت که پدرش درگذشت.[۱۵]
یوری، در ۱۴ سالگی از یک مدرسه‌ی مذهبی «آمیش»[۱٦] فارغ‌التحصیل شد و سپس، در دبیرستان «کندالویل، ایندیانا»[۱٧] به تحصیل پرداخت.[۱٨] پس از پایان تحصیل در سال ۱۹۱۱، گواهی آموزگاری را از «دانشکده ارلهام»[۱۹] به‌دست آورد[٢٠] و در یک مکتب‌خانه کوچک در ایندیانا به تدریس مشغول شد. سپس به ایالت مونتانا کوچید، جایی‌که در آن‌جا مادرش اقامت داشت و تا سال ۱۹۱۴، در همان‌جا به تدریس ادامه داد.[٢۱] در همان سال، وارد دانشگاه مونتانا شد[٢٢] و در سال ۱۹۱٧، لیسانس خود را در رشته‌ی جانورشناسی، از آن دانشگاه دریافت کرد.[٢٣]
زمانی که ایالات متحده آمریکا وارد جنگ جهانی اول شد، یوری، به استخدام «شرکت شیمیایی بارت»[٢۴] در فیلادلفیا در آمد و مشغول به ساخت «تری‌نیتروتولوئن»[٢۵] یا «تی‌ان‌تی» (TNT) شد. پس از پایان جنگ، او به دانشگاه مونتانا به‌عنوان مربی شیمی[٢٦] بازگشت.[٢٧]
سال ۱۹٢۱، یوری برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا، وارد دانشگاه کالیفرنیا، برکلی شد، جایی‌که ترمودینامیک را زیر نظر دکتر گیلبرت نیوتون لوویس[٢٨] فراگرفت و در سال ۱۹٢٣، در رشته‌ی شیمی به دریافت درجه‌ی دکترا نایل آمد.[٢۹]
نخستین تلاش او در پایان‌نامه‌ی دکترا، تحقیق درباره‌ی یونیزاسیون (یونش[٣٠]) بخار سزیم[٣۱] بود که به مشکل برخورد، زیرا یک فیزیکدان هندی، مقاله بهتر در همان موضوع منتشر کرد.[٣٢] بنابراین، او پایان‌نامه‌ی دکترای خود را درباره‌ی یونش یک گاز ایده‌آل نوشت که بعدا آن را در «ژورنال اخترفیزیک»[٣٣] به چاپ رساند.[٣۴]
یوری، پس از اخذ درجه‌ی دکترا، با دریافت کمک هزینه تحصیلی که توسط بنیاد آمریکایی اسکاندیناوی پرداخت می‌شد، در انستیتوی نیلز بور در کپنهاگ، به تحصیل پرداخت. جایی‌که با ورنر هایزنبرگ، هانس کرامرز، ولفگانگ پائولی، گئورگ فون دو هوسی، و جان اسلاتر آشنا شد. در پایان اقامت خود، به آلمان سفر کرد و در آن‌جا با آلبرت اینشتین و جیمز فرانک نیز دیدار نمود.[٣۵]
در بازگشت به ایالات متحده آمریکا، با دو پیشنهاد روبه‌رو شد. یکی دریافت کمک هزینه تحصیلی توسط شورای ملی تحقیقات، برای ادامه تحصیل در دانشگاه هاروارد، و دیگری پیشنهاد کار به‌عنوان دانشیار پژوهشی در دانشگاه جانز هاپکینز. او پیشنهاد دومی را انتخاب کرد[٣٦]. در همین دانشگاه بود، که یوری و آرتور ادوارد روئیک[٣٧]، نخستین کتاب درسی در مکانیک کوانتومی را زیر عنوان «اتم، مولکول، و کوانتوم» نوشتند که در سال ۱۹۳٠ منتشر شد.[٣٨]
در سال ۱۹٢۹، یوری به‌عنوان استادیار شیمی در دانشگاه کلمبیا پذیرفته شد، که «رودولف شونهیمر»، دانشمند در زمینه زیست‌شیمی اهل آلمان، «دیوید ریتنبرگ»، دانشمند در زمینه زیست‌شیمی اهل ایالات متحده آمریکا و «تی. ای. تیلور» از جمله همکاران وی بودند.[٣۹] در سال ۱۹٣۴، موفق به کسب کرسی استادی شیمی در این دانشگاه شد.[۴٠]
سرانجام، پروفسور هارولد یوری، در سن ۸۸ سالگی، در ۵ آوریل ۱۹۸۱ میلادی، در شهر ساحلی لا هویا، کالیفرنیا درگذشت.
| ▲ | آثار |
از جمله آثار پروفسور هارولد یوری، فقط به دو عنوان کتاب او اشاره شده است: یکی «Atoms, Molecules, and Quanta» (اتم، مولکول، و کوانتوم)، نام دارد و کتاب درسی است که مشترکاً توسط او و آرتور ادوارد روئیک (Arthur Edward Ruark) نوشته و در سال ۱۹۳٠ به چاپ رسیده است؛ و دو دیگر، کتابی است با عنوان «The Planets: Their Origin and Development» (سیارات: منشأ و توسعه آن‌ها) که در سال ۱۹۵٢ منتشر شده است.
[▲] يادداشت‌ها
[▲] پيوست‌ها
[▲] پی‌نوشت‌ها
[۱]-
[٢]-
[٣]-
[۴]- استنلی میلر و هارولد یوری، در سال ۱۹۵۲، در مورد منشأ حیات آزمایشی انجام دادند که به «آزمایش میلر - یوری» مشهور است. در این آزمایش، آنان نشان دادند که ملکول‌های ساده در شرایطی شبیه به شرایط آغازین کره‌ی زمین ممکن است به ملکول‌های آلی و در نهایت به حیات منجر شوند.
[۵]- بیشتر شهرت او به‌خاطر کشف دوتریوم، و آزمایش میلر-یوری است.
[٦]- Walkerton, Indiana[٧]-
[٨]- Samuel Clayton Urey؛ رجوع شود به: Silverstein & Silverstein 1970, p. 7.
[۹]- Church of the Brethren، یک کلیسای مسیحی است که منشأ در شاخه‌ی Schwarzenau Brethren یا German Baptist Brethren دارد. رجوع شود به:Arnold et al. 1995, p. 365.[۱٠]- Cora Rebecca[۱۱]- Reinoehl؛ رجوع شود به:Housholder, Terry. »Kendallville graduate worked on Manhattan Project in World War II - Drr. Harold C. Urey was Noble Prize Winner in Chemistry«. KPC News.[۱٢]-
[۱٣]- Glendora, California[۱۴]-
[۱۵]- Silverstein & Silverstein 1970, p. 8.[۱٦]- «آمیش» (Amish)، یک فرقه مسیحی آناباپتیست است که در سال ۱۶۹۳ به‌وسیله رهبر مِنونی‌های سوئیس، یاکوب آمان بنیان نهاده شد. بیشتر آن‌ها در ایالات متحده آمریکا و کانادا زندگی می‌کنند و به چند گروه اصلی تقسیم شده‌اند. پیروان فرقه آمیش کماکان بر اساس روش‌های قدیمی نیاکان‌شان مانند استفاده از اسب برای کشاورزی و حمل و نقل، روش پوشش سنتی و ممنوعیت استفاده از برق و تلفن در خانه زندگی می‌کنند.آمیش‌ها به ارتش نمی‌پیوندند، از مزایای تامین اجتماعی بهره نمی‌گیرند، بیمه نمی‌شوند و هیچگونه کمک مالی دولت را نمی‌پذیرند. برخی گروه‌های آمیش، محدودیت‌های کمتری دارند، بعضی اجازه استفاده از اتومبیل و برق را دارند و حتی ممکن است تشخیص آن‌ها از میان جمعیت انگلیسی زبان‌ها دشوار باشد.[۱٧]- «کندالویل، ایندیانا» (Kendallville, Indiana)، یک شهر در ایالات متحده آمریکا است.
[۱٨]- Housholder, Terry. »Kendallville graduate worked on Manhattan Project in World War II - Drr. Harold C. Urey was Noble Prize Winner in Chemistry«. KPC News.[۱۹]- Earlham College؛ رجوع شود به:»Harold C. Urey«. Soylent Communications. Retrieved August 7, 2013.[٢٠]- »Harold C. Urey«. Soylent Communications. Retrieved August 7, 2013.[٢۵]- «تری‌نیتروتولوئن» یا «تی‌ان‌تی» (TNT) یا «تروتیل»، ماده منفجره است که سرعت انفجار آن ۷۰۲۸ متر در ثانیه می‌باشد و در بسیاری از ترکیبات انفجاری به‌کار می‌رود.
[٢۱]- Arnold et al. 1995, p. 365.
[٢٢]- Silverstein & Silverstein 1970, p. 15.
[٢٣]- Silverstein & Silverstein 1970, p. 72.
[٢۴]- Barrett Chemical Company
[٢٦]- instructor in Chemistry
[٢٧]- »Harold C. Urey«. Soylent Communications. Retrieved August 7, 2013.و نیز:Silverstein & Silverstein 1970, pp. 19-20.[٢٨]- «گیلبرت نیوتون لوویس» (Gilbert Newton Lewis)، فیزیکدان و شیمیدان اهل ایالات متحده آمریکا بود که سال‌ها در دانشگاه هاروارد، دانشگاه ام‌آی‌تی و دانشگاه برکلی به تدریس می‌پرداخت.
[٢۹]- Arnold et al. 1995, p. 366.[٣٠]- «یونش» (ionization) فرآیند فیزیکی تبدیل اتم‌ها یا مولکول‌ها به یون به‌وسیلهٔ افزودن یا کاستن ذرات باردار از قبیل الکترون و یا سایر یون‌هاست.
[٣۱]- سزیم عنصر ۵۵ با نماد: Cs است.
[٣٢]- Silverstein & Silverstein 1970, p. 26.[٣٦]-
[٣٣]- The Astrophysical Journal
[٣۴]- Arnold et al. 1995, p. 367.
[٣۵]- Arnold et al. 1995, p. 368.
[٣٧]- Arthur Edward Ruark[۴٠]-
[٣٨]- Arnold et al. 1995, p. 368
[٣۹]- »The Priestley Medal - 1973: Harold C. Urey (1893–1981)«. Chemical and Engineering News 86 (14). April 7, 2008.
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمه‌ها
□ »Harold Urey«, From Wikipedia, the free encyclopedia
□ Arnold, James R,; Bigeleisen, Jacob; Hutchison, Clyde A., Jr (1995). »Harold Clayton Urey 1893 - 1981«. Biographical Memoirs (National Academy of Sciences): pp. 363–411. Retrieved August 7, 2013.
□ »Harold C. Urey«, NNDB
□ Silverstein, Alvin; Silverstein, Virginia B. (1970). Harold Urey: the Man who Explored from Earth to Moon. New York: J. Day. OCLC 115279
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
رده‌ها │ زندگی‌نامه‌ها │ دانشمندان اهل آمریکا │ دانشمندان شیمی‌فیزیک │ شیمی‌دانان │ برندگان جایزه نوبل شیمی
