 |
|
آدم‌خواری
فهرست مندرجات
◉ پیشینه‌ی تاریخی
◉ انگیزه‌ها
◉ قانونِ ضد آدم‌خواری
◉ يادداشت‌ها
◉ پيوست‌ها
◉ پی‌نوشت‌ها
◉ جُستارهای وابسته
◉ سرچشمه‌ها
◉ پيوند به بيرون
... ...
آدم‌خواری یا کانیبالیسم (به انگلیسی: Cannibalism)، عادت یا رسمِ خوردنِ گوشتِ انسان به‌وسیله‌ی انسانی دیگر است. به کسی‌که گوشت انسان می‌خورد یا حیوانی‌که گوشت هم‌نوع خود را می‌خورد، «آدم‌خوار» یا «همنوع‌خوار»(به انگلیسی: Cannibal، با تلفظ آمریکایی: Cannibal) گفته می‌شود. البته اصطلاح «آدم‌خوار» (Man-eater)، در زبان فارسی دری هم‌چنین برای نامیدن جانورانی به‌کار می‌رود که به‌شکار انسان می‌پردازند و گوشت انسان را در رژیم غذایی معمول خود می‌گنجانند.
| ▲ | پیشینه‌ی تاریخی |
باستان‌شناسان نشانه‌هایی از این عادت یا رسم را در جامعه‌های ابتدایی یافته‌اند. نتایج یک مطالعه در بریتانیا نشان می‌دهد که برخی از اقوام نخستین انسان یکدیگر را می‌خوردند یا به‌عبارت بهتر «آدم‌خوار» بودند.
بررسی‌های انجامشده بر روی بقایای یافت‌‌شده در یک مکان باستانی تایید می‌کند که گروهی از انسان‌ها «قصابی، تکه‌تکه و سپس خورده شده‌‌اند.» این بقایا در غار گاف (Gough’s Cave) در سامرست انگلستان یافت شده است. گفتنی است آخرین حفاری انجامشده در این غار مربوط به‌سال ۱۹۹۲ بود. با این وجود، دانشمندان به ادامه بررسی‌های خود بر روی این استخوان‌ها ادامه داده‌اند.
تاریخ‌گذاری رادیو کربن (روش تاریخ‌گذاری رادیو متریک جهت تخمین تاریخ مرگ موجوداتی که کربن مصرف می‌کنند) انجامشده بر روی این بقایا نشان می‌دهد که این بقایا در بازه‌ی زمانی کوتاهی حدود ۱۵ هزار سال پیش در این غار قرار داده شده است. این بقایا متشکل از استخوان‌های انسان‌ها و حیوانات است. در همین رابطه، سیلویا بِلو از موزه‌ی تاریخ طبیعی لندن می‌گوید: «طی این بررسی‌ها، به شواهد قانع‌کننده‌ای از جداسازی گوشت، منفصل کردن استخوان‌ها، آثار جویدن انسان‌ها، خرد کردن استخوان‌های اسفنجی و هم‌چنین شکستن استخوان‌ها برای استخراج مغز استخوان دست یافته‌ایم. حتی اگر این شواهد برای برخی کافی نباشد، آثار جای دندان انسان را نیز پیدا کرده‌ایم.» براساس این یافته‌ها، «آدم‌خواری» رفتاری طبیعی بین اجداد بشر بوده است.
در فقره بیست و پنجم از کتاب سوم تاریخ هرودوت (Herodotus) درباره‌ی تازش هخامنشیان به حبشه آمده است که کمبوجیه (Cambyses) بدون آماده‌سازی نظامیان و بدون توجه به میزان آذوقه دستور داد که به سمت حبشه حمله کنند. وقتی به شهر تب رسیدند فرمان داد تا معبد را آتش زده و اهالی را به زور مطیع خود سازند. سپس به قصد جنگ با حبشيان به حركت ادامه داد. هنگامی‌که یک پنجم راه را پیمودند آذوقه به اتمام رسید. سربازان برای نجات از گرسنگی و مرگ، از هر ده نفر يكى را به قرعه از بين خود انتخاب كردند و خوردند. وقتى كبوجيه از اين ماجرا باخبر شد انديشيد كه مبادا لشکر از بین برود. پس از ادامه لشكركشى به حبشه منصرف شد و مراجعت كرد و پس از آن‌كه قسمت بزرگى از سپاه خود را از دست داد، به شهر تب بازگشت و سپس به ممفيس رفت.[تاريخ هردوت، ترجمه و تحقیقِ هادى هدايتى، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ دوم، ۱۳۸۲، ج ۳، ص ۱۲۹]
استرابو، در کتاب «جغرافیای استرابو» می‌نویسد: «در کرمانیا (کرمان) اسب کم است. به‌همین سبب مردم آن‌جا بیش‌تر سوار خر می‌شوند. حتی در هنگام جنگ. مردمانی جنگجواند و برای ایزد جنگ، ارس، نیز خر قربانی می‌کنند. تا زمانی‌که سر یکی از دشمنان خود را نبریده و برای شاه خود هدیه نیاورد ازدواج نمی‌کنند. شاه کرمانیا تمام این سرهای بریده را در قصر خود انبار می‌کند. زبان این سرهای بریده را می‌برد و با آرد آغشته می‌کند خودش می‌چشد. سپس آن‌را به کسی که هدیه آورده است پس می‌دهد تا آن‌را با بستگانش بخورند. هر شاهی که برایش تعداد بیش‌تری سر هدیه بیاورند ار احترام بیش‌تری برخوردار است. نئارخوس می‌گوید زبان و بیش‌تر آداب و رسوم مردم کرمانیا شباهت زیاد دارد با مردم ماد و پارس.» [جغرافیای استرابو، ترجمه‌ی همایون صنعتی‌زاده، صص ۳۱۵-۳۱۶ (در متن اصلی: ۱۵-۳-۱)]
در سال ۸۸۹ خورشیدی (۹۱۶ قمری)، میان سپاه ازبکان به فرماندهی شیبک خان ازبک با سپاه قزلباش به فرماندهی شاه اسماعیل یکم، در نزدیکی مرو جنگ روی داد، و در نتیجه سپاه ازبک شکست خورد و شیبک خان کشته شد. به دستور شاه اسماعیل در میان کشته‌شدگان به جستجو پرداختند و پیکر شیبک خان را در خرابه یافتند - که در زیر دست و پای همراهانش خفه شده بود - و آن را نزد شاه بردند. هنگامی که شاه اسماعیل پیکر شیبک خان را دید از شدت خشم سه ضربه شمشیر بر شکم او نواخت و دو دستش را قطع کرد و گفت که «هر کس که سر مرا دوست دارد، از گوشت دشمن من طعمه سازد. سربازان با شنیدن این سخن، به پیکر شیبک حمله بردند و برای خوردن گوشت بدن او به درگیری پرداختند» (به نقل از: جهانگشای خاقان). سپس، سر او را از تن جدا کردند و به دستور شاه پوست سر او را کندند و آن را پر از کاه کرده نزد سلطان بایزید دوم عثمانی فرستادند. جمجمه شیبک را نیز با روکشی از طلا تزیین کردند، که با آن شاه اسماعیل، در مجالس باده‌نوشی می‌کرد.
به گزارش فارس نیوز، حجت‌الاسلام سید محمود نبویان که اخیراً خواستار اعدام کسانی شده بود که به اصل ولایت مطلقه فقیه اعتقادی ندارند، معتقد است که می‌توان به روش‌های دیگری چون خوردن مرتدان هم متوسل شد، همان‌طور که در دوران صفویه با مخالفان دین خدا انجام شده و آدم‌خواری اگر در راه خدا و اسلام باشد در حکم هفتاد سال عبادت است.
سید محمود نبویان (زاده‌ی ۱۳۴۴ خورشیدی در بابل) عضو جبهه‌ی پایداری و دانشیار گروه فلسفه‌ی مؤسسه‌ی امام خمینی است. او نماینده‌ی تهران در دوره‌ی نهم مجلس شورای اسلامی و عضو شورای مرکزی فراکسیون اصول‌گرایان مجلس بود و از شاگردان محمدتقی مصباح یزدی و از منتقدان دیدگاه‌های عبدالکریم سروش است.
نبویان در گفتگو با خبرنگار فارس، قوانین کنونی در اعدام مرتدان که صرفاً به کسانی محدود می‌شود که اعتقاد خود را به شریعت مقدس اسلام و امامان شیعه از دست می‌دهند را ناکافی دانسته و این جرایم را قابل تسری به عدم اعتقاد به رهبر انقلاب آیت‌الله خامنه‌ای و امام خمینی شناخته و از سعید امامی به عنوان یکی از سربازان دلیر اسلام نام برد که باید الگوی بسیجیان و نیروهای ارزشی باشد.
نبویان گفت: زمانی‌که تشیع دوازده امامی توسط صفویه از لبنان به ایران وارد شد، شیعیان مخالفین شاه را می‌خوردند. کافی بود شاه اسماعیل یا شاه عباس اشاره‌ای کند تا شیعیان با همان لباس‌های درباری، مرتدی را که احیاناً جسارتی کرده یا در اعتقاداتش خللی ایجاد شده زنده زنده بخورند و استخوانش را هم باقی نگذارند. امروز ما را چه شده که به اندازه آدم‌خواران شاه عباس غیرت شیعی نداریم؟ آیا این درست است که در تاریخ بگویند شیعیان امام خامنه‌ای به اندازه‌ی شیعیان شاه عباس غیرت و توحش دینی نداشتند؟
اسلام احکام آدم‌خواری را معلوم کرده و دنیا باید بفهمد که شیعه وحشی است و با کسی شوخی ندارد. چرا ما شیعیان امروزی نباید نشان دهیم که کماکان شیعه مرتضی علی هستیم؟ کافی است در یکی از همین هیأت مذهبی یکی دو تا مرتد را که از همین قشر سوسول‌های دانشگاه‌رفته و به اصطلاح تحصیل‌کرده هستند را بیاوریم و بعد از این‌که بسیحیان حسابی سینه‌زنی کردند و به خلسه مذهبی رفتند، آن‌ها را به میان‌شان بیاندازیم و بگوییم اگر شیعه حضرت عباس هستید این‌ها را بخورید. خواهید دید دوبار که این‌ها را خوردند، دیگر کسی جرات ارتداد نمی‌کند و این مرض بحمدالله از جامعه اسلامی زدوده خواهد شد.[نبویان:آدم‌خواری اگر در راه ولایت باشد در حکم هفتاد سال عبادت است، خبرگزاری فارس: سه‌شنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۶]
| ▲ | انگیزه‌ها |
...
| ▲ | قانونِ ضد آدم‌خواری |
[▲] يادداشت‌ها
[▲] پيوست‌ها
...
[▲] پی‌نوشت‌ها
...
[▲] جُستارهای وابسته
□
□
□
[▲] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[▲] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
رده‌ها │ ...
