جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۸۸ فروردین ۱۸, سه‌شنبه

صفحهٔ کاربری صديق رهپو طرزی


آن‌گونه که در کتابچه «وظایف» محمدحسین «طرزی»، پدرم درج است، روز پنجشنبه ۱۴ حوت ۱۳۲۰هـ.خ.(۵ مارچ ۱۹۴۲ع.) در کوچه «حضرت‌ها» واقع در «شور بازار» بخشی از «کابل» قدیم، به‌دنیا آمده‌ام.

روزگار دشوار و سختی در کشور، با پادشاه گردشی و در جهان با جنگ جهانی دوم، همه چیز را در چنگالش می‌فشرد.

هنوز دو ماه بیش‌تر از تولدم نگذشته بود، که پدرم را به جرم ناهمکاری با رژیم «نادری»، و هواداری از دگرگونی‌هایی که «امان‌الله»، شاه تحول‌طلب کشور، به راه انداخته بود، به «هرات» تبعید نمودند. با کاروان تبعیدیان راهی آن جا شدم.

هنوز درس ابتدایی را به پایان نبرده بودم که پدر و مادرم را از دست دادم. اما، این دشواری، مانع آن نشد تا به فراگیری دانش ادامه ندهم. از این رو به مکتب‌های گونه‌گونه در ولایت‌های مختلف به درس ادامه دادم.

برای فراگیری درس عالی به «کابل» برگشتم و دانشکده «حقوق و علم سیاسی» را به پایان بردم.

در این هنگام، کشور وارد دگرگونی‌های مردم‌سالارانه شد. هم‌زمان، جهان را تب و تاب تحول جدید برای دست یافتن به آزادی و داد، در پرتو نگاه چپ، فراگرفت. دانشگاه «کابل» به هسته نیرومند این دگرگونی بدل شد. به‌زودی آگاهان در کشور به دو قطب جنبش‌های چپ و راست، تقسیم شدند. خط میانه و آزادی‌خواهانه به‌سبب نبود نیروی میانه، شکل نگرفت.

به هواداری شاخه چپ جنبش محصلان دست بلند کردم، و راهم را در قلب جنبش چپ ادامه دادم.

پس از پایان درس در دانشکده، یک دهه کارآموزگاری را در ولایت‌های گونه‌گونه پیش بردم.

بعد یک دهه دیگر، به مطبوعات روی آوردم. با تحلیل رفتن چپ در کودتای «سرطان»، دیگر جایی برایم در میانش وجود نداشت. دهه آخر را در لای چرخ دیوان‌ساللاری سیاسی دور زدم. راهی جز پناه بردن به برگردان کتاب‌ها، برای این که حرف دلم را بیان کرده نمی‌توانستم، وجود نداشت. آن گاهی که وجودم در دایره تنگ کشور، نمی‌گنجید، به بیرون پناه آوردم.

در این‌جا، در زادگاه روشنگری، گوهر دگرگونی ژرف را در آن یافتم. در این سمت، با قلم و قدم کار کردم و هنوز هم در تلاش آگاهی بیش‌تر در زمینه‌ام. در این‌جا، برای بار اول، با تمام احساس قلبم، زمینه بیان یافتم.

در این مدت، صدها نوشته و مقاله به‌تحریر کشیده‌ام و بیش از انگشتان هردو دست، کتاب‌هایی را درست نموده و یا برگردانده‌ام.

آخرین کار در این راستا، ویراستاری «تک قطره‌های درد» می‌باشد که در ماه اگست ۲۰۱۰ ع. از چاپ برآمد.

همکاری با دانشنامه را با توجه به این دید که در گسترش اندیشه‌های روشنگری، کاری انجام دهم، آغاز نموده‌ام.

به باور من خط دگرگونی‌ها برای سامان دادن یک جامعه مدرن و مردم‌سالار، از همین گسترش اندیشه‌های روشنگری می‌گذرد.


ليست مقاله‌هایم در اين دانش‌نامه:


کتاب‌شناسی محمود طرزی: بخش نخست، بخش دوم، بخش سوم





ليست مقاله‌هایم‌ در وب‌سایت‌های دیگر:






[برگشت به بالا] [باز گشت به دانش‌نامه] [همکاران دانش‌نامه]