غلام‌محمد خان فرزند عبدالباقی خان، یکی از متنفذان ازبک میمنه بوده، در سال ۱۲۵۲ در شهر میمنه بدنیا آمده است و یکی از ارگان مشروطیت اول و روشنفکران افغان بود و او یکی از هنرمندان نخبه بوده و در هنر نقاشی مقام ارجمندی داشت و آثار هنری و کاریکاتورهای او در سراج‌الخبار نشر می‌گردید. وی مرد انقلابی و اصلاح‌طلب بود. او با شخصيت‌های بزرگ سياسی، علمی و فرهنگی کشور ما محشور می‌گردد و عضويت جنبش مشروطه‌خواهان را حاصل می‌نمايد که بعدا نامهً آنها را به امير حبيب‌الله به جلال‌آباد می‌برد و مورد غضب او قرار می‌گيرد و تحت فشار غل و زنجير به کابل فرستاده می‌شود.
پرفيسور غلام‌محمد ميمنگی نظر به لياقت و استعداد عالی در ساحهً هنر بسال ۱۹۲۲ ميلادی از طرف شاه امان‌الله جهت کسب تحصيلات عالی به جرمنی اعزام می‌گردد و در دانشگاه صنايع نفيسهً برلين دورهً دو ساله دانشگاه را کمتر از شش ماه به پايان می‌رساند و به لقب پروفيسوری سرفراز می‌گردد. اين موفقيت را پروفيسور در حالی نصيب می‌گردد که امتحان بزرگی را در بين ۴۰۰ نفر از نقاشان خارجی زير نظر هيأت سپری می‌کند و به درجهً اول کامياب می‌شود و جوايز ذيقيمت از مقامات دانشگاه بدست می‌آورد و جرايد آلمان به تبليغات وسيع راجع به وی می‌پردازند و او به القاب نقاش افسانوی، نقش کيمياگر، نقاش ديپلومات و نقاش اديب و نويسنده نيز مسمی می‌شود. بعد از تحصیلات عالی و اخذ مقام پروفیسوری به کابل بازگشت و مکتب صنایع نفیسه را در کابل تاسیس کرد و شاگردان هنرمند و زیادی را تربیه نمود. غلام‌محمد میمنگی یکی از شخصیت‌های ممتاز و با استعداد و آزادیخواه مشروطه‌خواهان بود. مرحوم میمنگی در ۱۴ قوس سال ۱۳۱۳ ش به عمر ۶۲ سالگی در منزل شخصی‌اش در باغ نواب کابل وفات نموده و در زيارت عاشقان و عارفان کابل به خاک سپرده می‌شود.
يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله که به ظاهر توسط آقای رحيم آريا نگاشته شده، بيشتر برگرفته از کتاب "جنبش مشروطيت در افغانستان" شادروان پوهاند عبدالحی حبيبی است. از آنجا که نامبرده اين مطلب را بدون ذکر منبع رونويس کرده است، اين کار وی در حرف مطبوعات سرقت ادبی تلقی می‌شود.
جُستارهای وابسته
منابع
