عبدالرب رسول سیاف، از چهره‌های کلیدی دوران مبارزه با ارتش شوروی است. او در سال ١٩۴٦ در ولسوالی پغمان ولایت کابل ۱۹۴۶ به دنیا آمد.
او پس از رهایی از زندان پلچرخی در سال ۱۳۵۸ هجری خورشیدی، به پاکستان رفت و به تنظیم‌های جهادی پیوست.
آقای سیاف مدتی را در تنظیم جمعیت فعالیت کرد ولی سپس راه خود را از این حزب جدا کرد و حزبی را به نام اتحاد اسلامی افغانستان اساس گذاشت که خود رهبری آن را به عهده داشت.
آقای سیاف از آن جایی که آموزش‌های دینی خود را در کشورهای اسلامی به پایان رسانده بود از حمایت خاص این کشورها و به ویژه عربستان سعودی برخوردار بود.
به دنبال سقوط رژیم دکتر نجیب‌الله در سال ۱۳۷۱، همراه با دیگر تنظیم‌ها و احزاب جهادی افغان وارد کشور شد و به مهم ترین حامی دولت به رهبری برهان الدین ربانی تبدل شد.
جنگهای داخلی
در میان سالهای ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۴ در درگیری‌های میان گروهی کابل نقش اساسی داشت و نبردهای حزب تحت فرمان او با حزب وحدت اسلامی که در آن زمان از سوی عبدالعلی مزاری رهبری می‌شد در غرب کابل شهرت فراوان دارد.
این دو حزب در آن سال‌ها جنگهای خونینی با هم داشتند که منجر به کشته و مجروح شدن صدها تن از افراد غیرنظامی شد و غرب کابل هم به ویرانه تبدیل شد.
وی بارها به دلیل حضورش در جنگهای داخلی افغانستان از جانب سازمان دیده‌بان حقوق بشر به جنایات جنگی متهم شده است.
بد گمانی
به دنبال ورود طالبان به کابل، پایتخت، آقای سیاف همراه با احمد شاه مسعود، از فرماندهان ارشد مجاهدین، این شهر را ترک کرد و در شمال کابل مستقر شد؛ جایی که عمدتا زیر کنترل فرمانده مسعود قرار داشت.
گفته می‌شود کسانی که در جامه خبرنگاری احمد شاه مسعود را ترور کردند قبلا با آقای سیاف دیدار داشتند و احمد شاه مسعود به توصیه آقای سیاف حاضر شد با این خبرنگاران مصاحبه کند.
این موضوع مدتی شک و گمان‌هایی را در مورد آقای سیاف در میان طرفدارن فرمانده مسعود ایجاد کرده بود، اما آقای سیاف و شماری از نزدیکان احمدشاه مسعود این مساله را به شدت رد کرده‌اند.
به دنبال سقوط طالبان آقای سیاف به کابل برگشت و در نقش‌های گوناگونی در ایجاد ساختارهای جدید قدرت در این کشور نقش بازی کرد. او در لویه جرگه (نشست بزرگ افغانها) اضطراری و قانون اساسی شرکت کرد و بعدا هم به‌عنوان نماینده مردم کابل به پارلمان افغانستان راه یافت.
آقای سیاف یکی از نامزدان احراز کرسی ریاست مجلس بود، اما با تفاوت چهار رای از یونس قانونی رئیس کنونی مجلس نمایندگان افغانستان شکست عقب ماند.
حمایت از کرزی
آقای سیاف پس از حکومت موقت و انتقالی در افغانستان عمدتاً از حامیان دیروز خود در تنظیم‌های جهادی جدا شد و از حامد کرزی، رئیس جمهوری، حمایت کرده است.
در دومین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز عبدالرب رسول سیاف از حامد کرزی رئیس جمهوری کنونی حمایت کرده است.
با وجود درخواست‌های مکرر، او حاضر نشد که به جبهه ملی که مهم ترین اپوزیسیون دولت به شمار می‌رود، بپوندد.
پیشترها در زمان مبارزه گروه‌های جهادی در افغانستان، وی با نام عبدالرسول سیاف شهرت داشت، اما از آن جا که کلمه "رسول" از نام‌های خداوند نیست و کلمه "عبد" که به معنای بنده است باید به یکی از نام‌های خداوند متصل شود، وی نام خود را به عبدالرب رسول سیاف تغییر داد.
به سبب داشتن تحصیلات دینی، همفکرانش معمولاً وی را "استاد سیاف" خطاب می‌کنند.
آقای سیاف قبل از کودتای ١٣۵٧ به که در آن حزب دموکراتیک خلق به قدرت رسید، در دانشکده شرعیات دانشگاه کابل تدریس می‌کرد. درحال حاضر نیز یاد داشت‌ها و مقاله‌های آقای سیاف در دانشگاه کابل آموزش داده می‌شود.
آقای سیاف در سالهای جهاد در پشاور پاکستان دانشگاهی را به نام "دعوت الجهاد" تاسیس کرد که اکثرا افغانهای مهاجر در آن آموزش می‌دیدند و استادان عرب، پاکستانی و افغان از جمله خود آقای سیاف از استادان این دانشگاه بودند.
درحال حاضر آقای سیاف یک دانشگاه خصوصی به نام "دعوت" در کابل ایجاد کرده است.
آقای سیاف حزبش را نیز هنگام ثبت در وزارت عدلیه به نام حزب دعوت تغییر نام داده است.[۱]
جُستارهای وابسته
منابع
<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>
