[واژه‌نامه‌ی سیاسی] [واژه‌های سیاسی]
اپورتونيسم یا فرصت‌طلبی یا فرصت‌جویی (به انگلیسی: Opportunism) که در فارسی به آن حزب باد هم گفته شده است، «تغییر جهت دادن بر حسب دگرگونی اوضاع و به‌خاطر سود شخصی»[۱]. به‌سخن دیگر، عمدتاً به حركت‌های منافقانه و فريبكارانه اطلاق می‌شود. مبنای اين گرايش عقلانيت ابزاری و انگاره «هدف وسيله را توصيه می‌كند» می‌باشد. چنين روشی با توجه به اين كه ارزش‌های انسانی را قربانی خواسته‌ها و اهداف زودگذر شخصی می‌كند، خطرات و زيان‌های بزرگی - برای اجتماع - در پی دارد[٢].
در فرهنگ‌های سیاسی، «کسانی را فرصت‌جو (اپورسیونیست) می‌نامند که همواره به‌سوی قدرتِ وقت گرایش دارند و پای‌بند هیچ اصولی نیستند و یا اصول خود را فدا می‌کنند»[٣].
[↑] ریشه‌شناسی
اپورتونیسم، واژه‌ای انگلیسی است که معنای آن در فرهنگ فارسی معین چنین آمده است: «فرصت‌طلبی؛ پی فرصت مناسب بودن برای رسیدن به اهداف شخصی بدون اعتقاد به اصولی خاص.»
[↑] تعریف
[↑] تاریخچه
[۴]
[۵]
[٦]
[٧]
[٨]
[۹]
[۱٠]
[۱۱]
[۱٢]
[۱٣]
[۱۴]
[۱۵]
[۱٦]
[۱٧]
[۱٨]
[۱۹]
[٢٠]
[↑] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانشنامهی آريانا توسط مهدیزاده کابلی برشتۀ تحرير درآمده است.
[↑] پيوست‌ها
پيوست ۱: اپورتونيسم، از: دايرةالمعارف بزرگ شوروی، چاپ سوم (۱۹۷۹)
پيوست ٢:
پيوست ۳:
پيوست ۴:
پيوست ۵:
پيوست ۶:
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- آشوری، داریوش، دانشنامۀ سیاسی، ص ٢۴۴
[٢]-
[٣]- آشوری، داریوش، پیشین، ص ٢۴۴
[۴]-
[۵]-
[٦]-
[٧]-
[٨]-
[۹]-
[۱٠]-
[۱۱]-
[۱٢]-
[۱٣]-
[۱۴]-
[۱۵]-
[۱٦]-
[۱٧]-
[۱٨]-
[۱۹]-
[٢٠]-
[↑] جُستارهای وابسته
□
□
□
[↑] سرچشمه‌ها
□
□
□
□
[↑] پيوند به بیرون
□ [۱ ٢ ٣ ۴ ۵ ٦ ٧ ٨ ٩ ۱٠ ۱۱ ۱٢ ۱٣ ۱۴ ۱۵ ۱٦ ۱٧ ۱٨ ۱۹ ٢٠]
