 |
|
فسیل ۳۰۰ هزارساله‌ی انسان امروزی
فهرست مندرجات
.
فسیل ۳۰۰ هزارساله‌ی انسان امروزی
انسان هوشمند یا با نام علمی هومو ساپینس (Homo sapiens)، نام یک گونه از سرده انسان است، که بر اساس نظریه فرگشت، نمونه‌ای فرگشت یافته از انسان راست‌قامت است. از دیدگاه دیرین‌مردم‌شناختی، دو پندار بنیادین در مورد خاستگاه انسان هوشمند موجود است. نخستین دیدگاه بر آن است که حدود ۲۰۰ هزار سال پیش انسان‌های خردمند، از نیای مشترکی که از انسان راست‌قامت در آفریقا تمایز یافته، تکثیر گردیده است. فرض دیگر بر آن است که انسان خردمند مسیر تکاملی خود را از انسان راست‌قامت نه فقط در آفریقا که در دیگر قلمروها سپری کرده است. از سال ۲۰۱۰ میلادی مطالعات ژنتیکی، دیدگاهی میانه را ثابت کرده‌اند؛ به طوری‌که خزانه ژنی انسان خردمند عمدتاً از نیای آفریقایی است، اگرچه اختلاط در طول تکامل نشان می‌دهد که در دیگر نقاط کره زمین نیز تکامل رخ داده است.
انسان هوشمند به سه زیرگونه‌ی انسان خردمند هوشمند، انسان خردمند ایدالتو و انسان‌های خردمند باستانی طبقه‌بندی می‌شوند که دو دسته آخر منقرض گردیده‌اند.
تحقیقات تازه نشان می‌دهد که قدمت انسان هوشمند به ٣۱۵۰۰۰ سال پیش بر می‌گردد.
تحقیقات تازه نشان می‌دهد که این تصور که انسان مدرن حدود ۲۰۰ هزار سال قبل در نقطه‌ای در شرق آفریقا موسوم به «گهواره بشریت» تکامل پیدا کرد دیگر معتبر نیست. [زیرا]، محققان بقایای فسیلی پنج انسان اولیه را در شمال آفریقا کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد گونه‌ی «هومو ساپین» حداقل ۱۰۰ هزار سال پیشتر از آن‌که قبلاً تصور می‌شد ظاهر شده بود. نتایج این مطالعه در نشریه علمی «نیچر» چاپ شده است.
بازسازی دیجیتالی جمجمه‌ی قدیمی‌ترین هومو ساپین کشف شده
پروفسور ژان-ژاک هابلین از بخش مردم‌شناسی تکاملی در موسسه‌ی ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان به من گفت که این کشف «باعث بازنویسی کتاب‌های درسی» درباره‌ی ظهور نوع ما می‌شود.
او می‌گوید: «این سرگذشت یک تکامل سریع در «باغ عدن» جایی در آفریقا نیست. دیدگاه ما این است که این بیش‌تر یک تحول تدریجی بود و در همه قاره اتفاق افتاد. پس اگر «باغ عدنی» وجود داشته کل آفریقا بوده است.»
او که در یک کنفرانس خبری در کالج دی‌فرانس در پاریس صحبت می‌کرد، نمونه‌های قالب‌گیری‌شده از این بقایای فسیلی را که در «جبل ایرهود» مراکش کشف شده به خبرنگاران نشان داد. این نمونه‌ها شامل جمجمه، دندان و استخوان‌های کشیده است.
این نقطه در مراکش از دهه‌ی ۱۹٦۰ شناخته شده بود
در دهه‌ی ۱۹٦۰ میلادی، در همین نقطه بقایای دیگری کشف شده بود که قدمت آن‌ها حدود ۴۰ هزار سال و متعلق به نئاندرتال آفریقایی تشخیص داده شد.
اما پروفسور هابلین همیشه نسبت به آن یافته تردید داشت و وقتی به موسسه‌ی ماکس پلانک ملحق شد، شروع به ارزیابی مجدد جبل ایرهود کرد و با گذشت بیش از ۱۰ سال اکنون شواهد تازه‌ای را ارائه کرده که حکایت از داستان متفاوتی دارد.
قدمت تازه‌ترین فسیل‌ها که با فناوری‌های پیشرفته تعیین شده حدود ۳۰۰ هزار تا ۳۵۰ هزار سال رقم زده می‌شود. به‌علاوه شکل جمجمه کشف شده تقریباً عین جمجمه انسان امروزی است. تفاوت اصلی برجستگی بیش‌تر استخوان پشت ابرو و محفظه‌ی کمی کوچک‌تر مغز است.
 |
حفاری‌های پروفسور هابلین هم‌چنین آشکار کرد که این مردمان کهن از ابزار سنگی استفاده می‌کردند و استفاده از آتش را بلد بودند. بنابراین نه تنها شبیه‌ی هومو ساپین بودند، بلکه رفتاری مشابه آن داشتند.
تا پیش از این قدیمی‌ترین فسیل‌های نوع انسان در اتیوپی (محوطه اومو کیبیش) در شرق آفریقا کشف شده بود و قدمت آن تقریباً ۱۹۵ هزار سال رقم زده می‌شد.
پروفسور هابلین گفت: «ما حالا باید دیدگاه‌مان درباره‌ی چگونگی ظهور اولین انسان‌های مدرن را اصلاح کنیم.»
پیش از تکامل گونه‌ی ما انواع مختلف انسان بدوی تکامل یافته بود که هر کدام ظاهر متفاوتی داشتند و نقاط قوت و ضعف‌شان فرق می‌کرد. ظاهر این گونه‌ها مثل سایر حیوانات در طول صدها سال تکامل یافت و به‌تدریج عوض شد.
در مقابل دیدگاه اصلی رایج در میان فسیل‌شناسان این بود که هومو ساپین ناگهان حدود ۲۰۰ هزار سال قبل از انسان‌های بدوی‌تر شرق آفریقا تکامل یافت و در آن‌زمان بود که فرض می‌کردیم انسان کم‌وبیش ظاهری امروزی یافت.
براساس این نظریه پس از آن بود که ما شروع به گسترش در سراسر آفریقا و در نهایت اقصا نقاط زمین کردیم؛ برداشتی که اکنون به‌نظر می‌رسد با یافته‌های پروفسور هابلین بی‌اعتبار شده باشد.[۱]
آرواره‌ی تحتانی انسان جبل ایرهود
[▲] يادداشت‌ها
يادداشت ۱: اين مقاله برای دانش‌نامه‌ی آريانا توسط مهدیزاده کابلی ارسال شده است.
[▲] پی‌نوشت‌ها
[۱]- پالاب گش، فسیل ۳۰۰ هزارساله‌ی انسان امروزی در مراکش کشف شد، وبسایت فارسی بی‌بی‌سی: پنج‌شنبه ٨ ژوئن ٢٠۱٧ - ۱٨ خرداد ۱٣۹٦
[▲] جُستارهای وابسته
□
[▲] سرچشمه‌ها
□ وبسایت بی‌بی‌سی
