جستجو آ ا ب پ ت ث ج چ ح
خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی

۱۳۸۸ مرداد ۱۷, شنبه

اشرف غنی: نامزدی با برنامه ۲۰ ساله هستم

از کابل: هارون نجفی‌زاده

اشرف غنی احمدزی از نامزدان اصلی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان می‌گوید که برای توسعه افغانستان طرح دراز مدت دارد. آقای احمدزی از طرح مراحل مذاکره سه مرحله‌ای با طالبان سخن گفته و در مورد رابطه افغانستان با آمریکا می‌گوید.

هارون نجفی‌زاده در گفتگویی با آقای احمدزی از او پرسیده که هدف او از ورود به میدان مبارزات انتخاباتی چیست؟



هدف ساختن نظام است. چهارچوب نظام در افغانستان بر اساس اسلام گذاشته شده است. اصل اساسی سیاستمداری در افغانستان عدالت است. چون اساس دین مبین اسلام را حلقه طیبه عدالت تشکیل می‌دهد. امروز مشکل اساسی ما این است که فساد اداری موجب بی‌عدالتی، قانون‌شکنی، بدامنیتی و عدم اعتماد سرتاسری مردم افغانستان شده است.

  • اما شما که خود مشاور دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان بودید، رئیس اداره هماهنگ کننده کمکهای جهانی به افغانستان بودید و وزیر مالیه دولت آقای کرزی. یعنی خود تان یکی از معماران همین نظام بودید.

مطلقاً. در آن وقت هم اگر یاد تان باشد، من گفتم که آینده این نظام – اگر اصلاحات اساسی رخ ندهد – یک نظام Narco Mafia State است. کلمه دولت مافیایی را بار اول من به کار بردم.

به‌دلیل یک هشدار در چهار چوب طرحی که من آورده بودم، یک سلسله تغییرات اساسی آمد: پول اصلاح شد، گمرکها مرکزی شد، گمرکها اصلاح شد، سیستم مخابرات به‌وجود آمد، همبستگی ملی را ایجاد کردم، از دنیا ۸.۲ میلیارد دلار در یک روز برای سه سال گرفتیم و تعهد ۲۶.۵ میلیارد دلار. اما ما یک ضرب‌المثل داریم؛ می‌گویند خر عیسی گرش به مکه برند، چو باز آید خر باشد. در پنج سال گذشته طرح مرا عملی نکردند؟

  • صحبت از کمکهای جهانی، حسابدهی، شفافیت و پول شد. یکی از نزدیکان آقای کرزی، رئیس جمهوری فعلی افغانستان گزارش کردند که شما در سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ که وزیر مالیه/دارایی افغانستان بودید، ۱۵۰ میلیون دلار کمک بانک توسعه آسیایی را به یک حساب شخصی منتقل کردید.

سند بانک آسیایی را ببنید، بانک آسیایی در این مورد اعلامیه داد. این افترا محض است. اگر در این مملکت حکومت قانون وجود می‌داشت، جناب کرزی همکار خود را و برادر خود را به محکمه سوق می‌داد.

  • منبع مصارف تبلیغات انتخاباتی شما از کجاست و این پول از کجا می‌آید؟

تمام منابع مالی از دو جا می‌آید. یکی کمک‌های افغانها، که قسمت زیادش خرد و کوچک است و دیگری ذخیره شخصی خود من. بنابرین، ما تمام مبارزات انتخاباتی را با امکانات نهایت محدود انجام دادیم.

  • شما از معاملات آقای کرزی با رهبران جهادی انتقاد کرده‌اید و گفته‌اید این رقیب‌تان دولت افغانستان را به‌حراج گذاشته است. خودتان اگر پیروز شوید، چگونه تقسیم قدرت می‌کنید؟

من قدرت را تقسیم نمی کنم، قدرت را جمع می‌کنم. بر اساس قانون اساسی و سنت ملی ما، اداره افغانستان غیرقابل تقسیم است. این جایداد(ملکیت) شخصی کسی نیست که تقسیم شود. آقای کرزی یک شرکت سهامی ساخته است، من یک دولت ملی می‌سازم.

  • اما افغانستان یک کشور چند قومی است، شما مشارکت اقوام را چگونه تامین می‌کنید؟

بر اساس سهم‌گیری تمام اقوام افغانستان، مذاهب افغانستان، ولایات افغانستان. چون بدون این رعایت این اصل نمی‌توانیم به پیشرفت برسیم. بنابراین ما برای اینکه یک ملت واحد و متحد شویم، باید از مرحله مشارکت اقوام بگذریم همه باید خود را در دولت شریک ببینند.

  • آقای کرزی می‌گوید برای مشارکت اقوام رهبران جهادی را در کنار خود دارد. سابقه شما نشان می‌دهد که با این رهبران رابطه خوبی ندارید. حتی در یک جلسه کابینه با یکی از اینها برخورد لفظی هم داشتید. آیا تردید اینها مشارکت اقوام را در افغانستان زیر سوال نمی‌برد؟

اینها را کی رهبر قومی برگزیده؟ کدام قوم رای داده که اینها رهبر قومی‌شان باشند؟

  • اما آقای احمدزی، اینها عملاً رهبران احزاب هستند؟

نه نه، شما اجازه بدهید؛ امروز اکثریت مردم افغانستان کسانی را که شما رهبر قومی می‌گوئید، به نام دلال قومی یاد می‌کنند. چند نفر از اینها در کجای افغانستان رای برده‌اند؟

  • اما بعضی از اینها حدود ده درصد رای در انتخابات قبلی بردند.

ده درصد در انتخابات قبلی رای بردند به حیث اشخاصی که هویت (قومی خود) را ثبت کنند. انتخابات قبلی با انتخابات فعلی فرق زیاد دارد. در آن انتخابات یکی از مسایل این بود که هم برادران و خواهران هزاره ما و هم برادران و خواهران ازبک ما می‌خواستند ثبت کنند که هویت‌شان از نظر تعداد چقدر است.

آیا استاد خلیلی برای بامیان یک کیلومتر جاده زیادتر ساخته؟ آیا زندگی یک فرد در دایکندی با موجودیت استاد خلیلی در معاونت ریاست جمهوری تغییر کرده؟ این سوال از طرف اکثریت مردم دایکندی و بامیان و غزنی مطرح است.

  • با توجه به درز بزرگی که میان اقوام افغانستان به وجود آمده فکر می‌کنید راه شما به ارگ ریاست جمهوری منتهی می‌شود یا راه آقای کرزی؟

از لحاظ اندیشه و برنامه، تنها کسی که برنامه‌ای وسیع ده ساله و بیست ساله عرضه کرده من هستم.

  • شما در باره رسیدن به صلح نیز اظهاراتی داشته اید برنامه شما در این زمینه چه مراحلی دارد؟

رهایی زندانی‌های طالبان و توافق آتش بس و جلوگیری از حرکاتی که از خارج از مرز انجام می‌شود، مرحله اول را تشکیل می‌دهد. مرحله دوم تعیین تاریخی (برای خروج) و تقلیل قوای بین المللی است. مرحله سوم اگر طالبان در باره نظام سوال‌هایی دارند، برای تغییر نظام میکانیسمی اساسی در قانون اساسی وجود دارد که لویه جرگه است.

  • در صورت پیروزی، رابطه افغانستان با آمریکا را چگونه تعریف می‌کنید؟

در رابطه به آمریکا نکته اصلی این است که ما باید طرح میان مدت و دراز مدت داشته باشیم تا در چارچوب آن، منافع کوتا مدت آمریکا در چهارچوب منافع میان مدت و دراز مدت ما قرار گیرد.

  • در بخش اقتصادی و استفاده موثر از کمک‌های خارجی چه برنامه دارید؟

در قسمت کمک‌های اقتصادی آمریکا باید بگویم که این کمک‌ها ناقص است. از کمکهای بین المللی، ناقص ترین کمکها در زمان اداره آقای بوش صورت گرفت.

امروز اداره آقای اوباما و مخصوصاً آقای هولبروک خود، به این نتیجه رسیده اند و از من نقل قول کرده که از یک دلار تنها ده سنت آن در افغانستان به مصرف می‌رسد. از این جهت من طرح‌های بسیار سازنده ای دارم که کمک‌های فعلی را ۶ تا ۹ برابر بیشتر موثر بسازم.

باز هم در قسمت ظرفیت‌سازی تمرکز عمده من این خواهد بود که دانشگاه‌های افغانستان و موسسات تحصیلات عالی افغانستان مبدل به کارخانه‌های انسان شناسی و (تولید نیروی متخصص) شوند. چون تا در افغانستان ظرفیت تولید نکنیم، نمی‌توانیم این خاک را اداره کنیم و این یک برنامه منظم ۱۰ -۲۰ ساله می‌خواهد تا در چار چوب آن، ظرفیت‌ها را بالا ببریم.

ما به فضل خداوند در حدود ۴۰۰ نوع معدن مختلف داریم، اما در مورد نیروی بشری سرمایه گذاری نکرده ایم که انواع مختلف ظرفیت‌های ضروری را برای استفاده اساسی از این معادن به وجود می‌آورد.

بنابراین، باید وضعیت خود را در نظر بگیریم که توسعه اقتصادی ما بر کدام مبنا می‌تواند استوار باشد و بر اساس آن نیروی بشری خود را انسجام دهیم. نتیجه این است که تعداد مشاورین بین المللی کم شود و فقط اساس بر سر مشاوره استراتژیک باشد.

مثلاً برای اعمار یک حلقه چاه ما به یک افسر تعلیم یافته آمریکایی ضرورت نداریم. افغانها هزاران سال است که چاه می‌کنند، اما برای ساختن بندهای بزرگ ما ضرورت به همکاری آمریکا داریم.

در بخش کاریابی، حداقل ۵۳ درصد مردم ما امروز بی کارند. من چه می‌خواهم؟ یک میلیون شغل جدید در پنج سال آینده، تا جوانان ما خود را شامل (این برنامه) بدانند و همچنین یک میلیون مسکن.[۱]


پی‌نوشت‌ها


[۱]- اشرف غنی: نامزدی با برنامه ۲۰ ساله هستم، سايت فارسی بی‌بی‌سی: چهارشنبه ٠۵ اوت ٢٠٠٩ - ١۴ مرداد ١٣٨٨


جُستارهای وابسته



منابع


برگرفته از سايت فارسی بی‌بی‌سی



<برگشت به بالا><گفت و گو و نظر کاربران در بارهٔ مقاله>