[۱] هر آیینه، به تحقیق برانگیخت خدا در این روزهای[۱] پسین جبرئیل فرشته را به دوشیزه‌ای که نامیده می‌شد مریم، از نسل داوود از سبط یهودا.
[٢] در حالی که این دختر زندگانی می‌کرد به پاکی، بدون هیچ گناهی و منزه بود از ملامت و ملازم نماز بود با روزه همانا یک روزی تنها بود که ناگاه فرشته جبرئیل[٢] داخل شد بر بستر او و سلام داد به او و گفت: برکت خدای باد بر تو ای مریم.
[۳] پس ترسید آن دختر از ظهور آن فرشته.
[۴] لیکن آن فرشته فرونشانید ترس او را و گفت: مترس ای مریم. زیرا برخوردار شدی نعمتی را از نزد خدایی[٣] که برگزید تو را تا مادر پیغمبری باشی که مبعوث می‌کند او را به سوی شعب اسرائیل، تا سلوک کنند به شریعت‌های او با اخلاص.
[۵] پس پرسید عذرا: چگونه می‌زایم پسری را، در حالی که نمی‌شناسم مردی را[۴]؟
[٦] پس جواب داد فرشته: ای مریم، به درستی که[۵] خدایی که آفرید آدم را از غیر انسان، هر آیینه قادر است بر این که بیافریند در تو انسانی را از غیر انسان؛ زیرا هیچ محالی[٦] نیست نزد او.
[٧] پس گفت مریم: به درستی که من دانا هستم به این که خدای قادر است که انجام شود مشیت او.
[٨] پس گفت فرشته: بارور شو به پیغمبری که زود است او را یسوع[٧] بخوانی.
[۹] پس بازدار از او خمر و مسکر و هر گوشت ناپاک را[٨]؛ زیرا آن کودک قدوس خداست.
[۱٠] پس خم شد مریم به تواضع و می‌گفت: اینک منم کنیز خدای؛ پس بشود بر حسب کلمهٔ تو[۹].
[۱۱] پس فرشته رفت[۱٠].
[۱٢] اما عذرا تمجید نمود خدا را و می‌گفت
[۱۳] بشناس ای نفس، یزرگواری خدای را.
[۱۴] فخر کن ای روح، به خدای رهانندهٔ من.
[۱۵] زیرا به لطف نگریست پستی کنیز خود را.
[۱٦] زود است که مرا بخوانند همهٔ امت‌ها مبارکه.
[۱٧] زیرا خدای توانا[۱۱] مرا گردانید بزرگ.
[۱٨] پس مبارک باد نام قدوس او؛ زیرا رحمت او کشیده می‌شود از گروه به گروه از برای آنان که پرهیز می‌نمایند محرّمات او را.
[۱۹] هر آیینه دست خود را زورآور نموده، پس بر انداخت متکبری را که از خود خرسند
[٢٠] هر آیینه پایین آورد صاحبان عزت را از کرسی‌هایشان و بلند نمود صاحبان تواضع را
[٢۱] سیر نمود گرسنه را به چیزهای نیکو و برگردانید توانگر را دست خالی.
[٢٢] زیرا یاد می‌آورد وعده‌هایی را که وعده داده‌است ابراهیم و پسرش را[۱٢] تا ابد.
[↑] پی‌نوشت‌ها
[۱]- لوقا، باب ۱: آیۀ ٢٨
[٢]- انزل جبرئیل علی مریم.
[٣]- لوقا، باب ۱: آیۀ ٣۴
[۴]- لوقا، باب ۱: آیۀ ٣۴
[۵]- الله قدیر
[٦]- لوقا، باب ۱: آیۀ ٣٧
[٧]- لوقا، باب ۱: آیۀ ٣۱
[٨]- قضاة، باب ۱٨: آیات ۴ و ٧ و لوقا، باب ۱: آیۀ ۱۵
[۹]- لوقا، باب ۱: آیۀ ٣٨
[۱٠]- لوقا، باب 1: آیات ۴٦-۵۵
[۱۱]- الله عظیم و حافظ
[۱٢]- لوقا، باب ٢: آیۀ ۴
